Bioenergija

1. UVOD

Izvore energije po prirodnoj obnovljivosti dijelimo na neobnovljive i obnovljive izvore.
Dva osnovna problema kod neobnovljivih izvora energije su da ih ima u ograničenim količinama i da zagađuju okolinu. Sagorjevanjem fosilnih goriva oslobađa se velika količina CO2 koji doprinosi povećavanju efekta staklene bašte. Nuklearna goriva nisu opasna za atmosferu, ali nuklearni otpad ostaje radioaktivan duži niz godina i mora biti skladišten u objektima specijalne namjene.Obnovljivi izvori energije su oni izvori koji se nalaze u prirodi i imaju mogućnost potpunog ili djelimičnog obnavljnja. Najznačajniji su:
– energija Sunca
– energija vjetra
– bioenergija
– hidroenergija
Tema ovog rada je bioenergija pa je to ono što ću ja bolje objasniti u nastavku mog seminarskog rada.
Pod bioenergijom se podrazumjeva energija dobijena korištenjem čvrstih,tečnih i gasovitih proizvoda biomase. Biomasa je biorazgradivi dio proizvoda,ostatka ili nus produkta i otpadaka od poljoprivrede (uključujući i biljne i životinjske materije), šumarske i drvne industrije, kao i biorazgradivi dijelovi komunalnog i industriskog otpada.
2. BIOMASA
Biomasa se odnosi se na živuću ili donedavno živuću materiju, biljnog ili životinjskog porijekla, koja se može koristiti kao gorivo ili za industrijsku proizvodnju. Biomasa je definisana kao biorazgradivi dijelovi proizvoda, otpada ili ostataka iz poljoprivrede, šumski otpad i otpad srodnih industrija kao i biorazgradivi delovi industrijskog i gradskog otpada. Biomasa je najstariji izvor energije koji je čovjek koristio i predstavlja zajednički pojam za brojne, najrazličitije proizvode biljnog i životinjskog svijeta.
2.1 Podjele biomase
U zavisnosti od agregatnog stanja, biomasa se može podeliti na:
Čvrstu (briketirana bimasa, peletirana biomasa)
Tečnu (bioetanol, biometanol i biodizel)
Gasovitu (biogas, deponijski otpad…).
Prema sirovini koju koriste za dobijanje određenje biomase data je sledeća podela:
• biomasa iz drvne industrije;
• poljoprivredna biomasa;
• energetski zasadi;
• biomasa sa farmi životinja;
• biogoriva;
• gradski otpad.
2.1.1 Biomasa iz drvne industrije
Biomasu iz drvne industrije čine ostaci i otpad pri rezanju, brušenju, blanjanju kao i pri drugim vrstama obrade drveta. Biomasu iz drvne industrije koristimo kao gorivo u kotlovima i kao sirovinu za proizvodnju briketa. Često je otpad koji opterećuje poslovanje drvnih industrija mnogo jeftinije i kvalitetnije gorivo od šumske biomase (ostaci i otpad iz drvne industrije dobijen kao posledica korišćenja šuma, drveda za gradivnu i ogrejnu komponentu), a takođe je daleko opravdanjije za korišćenje nego fosilna goriva. Osnovne karakteristike pri upotrebi drvne biomase kao energenta iste su kao kod svakog goriva: hemijski sastav, toplotna moć, temperatura samozapaljenja, temperatura sagorevanja, fizička svojstva koja utiču na toplotnu moć (npr. gustina, vlažnost i dr). Osnovna veličina za proračun energije iz određene količine drveta jeste njegova toplotna vrednost (moć). Najveći uticaj na nju ima vlaga (vlažnost, udeo vlage), potom hemijski sastav, gustina i zdravost drveta. Za naše podneblje važno je utvrditi i vrstu drveta, radi određivanja njegove toplotne vrednosti, da li je listopadno ili četinarsko, odnosno tvrdo ili meko, jer je udeo pojedinih sastojaka pri tome različit, kao i materija koja se može koristiti kao gorivo.