Računovodstvena načela

UVOD

Autori računovodstvenih izveštaja su, prilikom obavljanja svog posla, vezani za domaća pravna, stručna i druga pravila i običaje struke. To se odnosi i na korisnike koji iz računovodstvenih izveštaja privrednih društava žele da upoznaju njihov ekonomski položaj i uspjeh. Do većih problema neće dolaziti ukoliko autori i korisnici finansijsko-računovodstvenih iskaza djeluju i istom pravno-ekonomskom sistemu, prilikom zadovoljavanja informativnih potreba.
Međutim, veliki problemi prouzrokovani sadržinskim i formalnim razlikama finansijsko-računovodstvenih izveštaja različitih zemalja nastaju kada se finansijski investitor, poverilac ili neki drugi korisnik finansijsko-računovodstvenih izveštaja nalaze u jednoj državi, a trebaju da se upoznaju sa cjelovitom ili parcijalnom ekonomskom slikom privrednog entiteta u inostranstvu.
Korisnik mora raspolagati razumljivim godišnjim računovodstvenim izveštajima da bi mogao da stekne uvid u obim i sadržaj imovinsko-finansijskog položaja i uspjeha privrednog subjekta za koji je zainteresovan.
Kvalitetno finansijsko izvještavanje pomaže društvenoj zajednici da obavi alokaciju oskudnih ekonomskih resursa na najefikasniji način. Preciznije, primarni je cilj svakog društva da alocira ograničene kapitalne resurse na proizvodnju onih dobara i usluga za kojima postoji najveća tražnja.
Ekonomski resursi se usmjeravaju u one industrije, geografska područja i ekonomske entitete koji se po ostvarenim finansijskim učincima pokazuju sposobnim da te resurse iskoriste na najbolji mogući način.
S druge strane, neadekvatno računovodstvo i izvještavanje prikrivaju neracionalno i neefikasno, i na taj  način sprječavaju efikasnu i poželjnu alokaciju ekonomskih resursa.
Doprinos nezavisnog revizora efikasnoj alokaciji ekonomskih resursa sastoji se u tome što revizija povećava kreidibilitet informacija. U ovom kontekstu, kredibilitet označava, da se u informaciju može vjerovati i da se na nju može osloniti široki krug korisnika kao što su akcionari, poslovni partneri, davaoci kredita, vlada i njeni organi i drugi zainteresovani korisnici. Povećanjem kredibiliteta informacija, istovremeno se smanjuje i obim rizika donisila ekonomskih odluka.
Da budemo precizniji, revizor smanjuje takozvani informacioni rizik, pod kojim se podrazumjeva da finansijske informacije koje se koriste za donošenje odluka, mogu da budu netačne, nepouzdane ili krivotvorene.
Zahtjevi za prevazilaženje konstatovanog stanja inicirali su Evropsku Zajednicu da kontinuirano radi na usvajanju posebnih računovodstvenih direktiva, sa osnovnim ciljem harmonizacije računovodstvenih rešenja i škola unutar Zajednice, što je rezultiralo većim stepenom  upoređivanja i razumjevanja ekonomskih prikaza privrednih entiteta.
Teži se zajedničkom dogovoru i izboru prihvatljivih rešenja, koja omogućavaju poslovno sporazumevanje, drugim rečima, računovodstvo treba da bude jezik poslovnog sporazumevanja.
Globalizacija ekonomije podstiče unifikaciju godišnjih izveštaja i finansijskog računovodstva privrednih društava.
I pored činjenice, da sve računovodstvene škole imaju osnovu u italijanskom dvojnom knjigovodstvu, izmeđi njih su prisutne brojne razlike koje bitno utiču na prikazivanje finansijskog položaja i uspeha privrednih društava.
Na potrebu za međunarodnim razumevanjem računovodstva uticao je razvoj privrede, posebno međunarodne trgovine robom i kapitalom. Globalizacija sve više povećava i širi finansijske transakcije i zahtjeva podršku na polju međunarodno-uporedivog računovodstva, što se, sa svoje strane, rezultira sve većom internacionalizacijom računovodstva, koja je na najbolji način izražena u međunarodnim računovodstvenim pravilima, kao i usklađivanjem i specijalizacijom računovodstva kao struke.
Međunarodni računovodstveni standardi podrazumijevaju dogovorena pravila o pripremanju, priznavanju i prezentaciji računovodstvenih stavki poslovnih subjekata.
U skladu sa promjenama u okruženju, kao što su neujednačen makroekonomski razvoj, ubrzan razvoj financijskih tržišta kapitala i slično, standardi se kontinuirano mijenjaju, nadopunjavaju ili stavljaju van upotrebe. U skladu s navedenim, 2001. MRS-evi su nadopunjeni Međunarodnim standardima financijskog izvještavanja  MSFI. Razvoj MSFI- a također ukazuje na transformaciju financijskog izvještavanja s multinacionalnih računovodstvenih standarda prema jedinstvenim svjetskim računovodstvenim standardima.
Financijsko izvještavanje po MSFI-evima reguliše se Uredbom Evropskog parlamenta (1606/2002) prema kojoj, počevši od 2005. godine, trgovačka društva koja sastavljaju konsolidirane finansijske izvještaje i čije dionice kotiraju na berzama trebaju sastavljati finansijske izvještaju u skladu s navedenom Uredbom, uz određena izuzeća. Proces usklađivanja nacionalnih zakonodavnih okvira s Acquis Communautaire-om te IV. i VII. Direktivom Europske Unije na koje se nastavljaju računovodstveni standardi i standardi finansijskog izvještavanja, odvija se neujednačenom dinamikom.