Pedagoški klasici XVII i XVIII veka

Začeci pedagoške teorije nalaze se kod antičkih filozofa, a posebno kod Sokrata, Platona i Aristotela (V – VI vek p. n. e.). Neke pedagoške ideje ovih filozofa – o značaju vaspitanja, o potrebi vaspitanja od najranijeg perioda detinjstva, o potrebi da se neki ljudi profesionalno bave vaspitanjem, pa čak i ideje koje se odnose na ulogu igre, priča i bajki u vaspitanju imaju trajnu vrednost.
Period feudalizma nije dao značajan prilog razvitku pedagoške misli. U ovom periodu dominira teologija, sholistika i crkvene dogme. Crkva se nalazi iznad svega, pa i iznad nauke. Neki istaknuti predstavnici hrišćanske crkve (sv. Avgustin, Jovan Zlatousti, Vasilije Veliki) pokušali su da sačuvaju neke antičke pedagoške vrednosti. Njihov glas je bio slab u sukobu sa mnogim crkvenim redovima koji su svaku slobodniju misao oštro kažnjavali.