Monarhija

Moderna monarhija razvila se iz apsolutne monarhije koja je došla poslije srednjovijekovne staleške monarhije. U srednjem vijeku nije postojala jasna ideja o državnom jedinstvu, monarhiska vlast je postojala, ali prema monarhu su se uzdizali staleži kao ravnopravni činioci sa svojim naročitim povlasticama koje su i za monarha bile neprikosnovene. Zbog toga izvjesna djela, kao na primjer uvođenje novih poreza, monarh nije mogao činiti sam, bez saradnje staleških skupština s kojima se morao pogađati kao sa sebi ravnima. U XV vijeku, u zapadno-evropskim državama monarh je savladao staleže i načinio se jedinim nosiocem državne vlasti. U apsolutističkoj monarhiji koja je tada nastala monarh je vladao kao ”samodržac“ bez pomoći staleških skupština. Prema staleškoj monarhiji apsolutna monarhija predstavlja s jedne strane napredak a s druge ”nazadak“ – napredak u utoliko što je ostvareno jedinstvo državne vlasti, a ”nazadak“ utoliko što je vladalačku vlast od ograničene, kakva je bila u staleškoj monarhiji, načinila neograničenom.