Ugovor o radu

Ugovor o radu ima dug istorijski razvoj od vremena robovlasničkog društva pa sve do savremenog doba. Veliko je pitanje da li se miože govoriti o ugovoru o radu u robovlasničko vreme. U rimskom pravu su postojali ugovori o radu koji su bili bitno različiti po svom značenju od ugovora o radu savremenog doba. Ugovore vezane za rad mogli su zaključivati isključivo slobodni ljudi. Obzirom da nedostaje bitan element: sloboda zaključivanja ugovora, u tom se vremenu ne može govoriti o ugovoru o radu u današnjem kontekstu. U feudalnom društvu postojali su cehovski odnosi koji su po svojoj suštini statusnog, a ne obligicionog karaktera. Tek u buržoarskom društvu se može govoriti o punoj primeni ugovora o radu koji se u samom početku javlja u obliku ugovora o najmu. Kao dokument koji reguliše uzajamne odnose formalnopravno jednakih stranaka, neposredno je uticao na promene i razvoj radnih odnosa uopšte. Zakonom i njegovim izmenama i dopunama odnosi između poslodavca i zaposlenih uređuju se u skladu sa promenama u društvu. Analizirajući koncept radnog odnosa kroz duže vreme, može se konstatovati da se prilagođavao promenama u društveno- ekonomskom sistemu.