Razvoj snage u borilačkim sportovima

. UVOD

Borilačke veštine prisutne su vekovima i evoluirale su u mnogo različitih stilova od kojih svaki ima sopstveni fokus i filozofiju.
Džudo je borilačka veština i olimpijski sport nastao kao skup probranih tehnika iz džiudžicua. Osnivač džudoa Džigoro Kano, koji je savladao nekoliko stilova džiudžicua odlučio je da uzme ono najbolje od svakog i odbaci nepotrebno. Takmičarski džudo se uglavnom bazira na tehnikama bacanja, ali su prisutne i tehnike u parteru koje se dele na držanja, gušenja i poluge. Džudo se često označava kao eksplozivni sport koji zahteva veliku anaerobnu snagu i kapacitet uz dobro razvijen aerobni sistem. Visok nivo fizičke pripremljenosti i snage, uz dobru toleranciju zamora, neophodni su preduslovi za takmičarski uspeh obzirom da se džudo karakteriše smenjivanjem aktivnosti maksimalnog intenziteta prosečnog trajanja 15 – 30 sec. i odmora u trajanju od oko 10 sec. Prema tome, ciljevi treninga u džudou predstavljaju usavršavanje veštine koja se izvodi na takmičenju sa protivnikom i sport u kojem dominantnu ulogu imaju motoričke sposobnosti, ravnoteža, koordinacija, snaga, brzina, izdržljivost.