Ugaona modulacija

UGAONA    MODULACIJA

Prenos signala u osnovnom opsegu se rijetko koristi zbog potreba za usklađivanjem osobina signala sa karakteristikama prenosnog medijuma,povećanja otpornosti na smetnje kao i mogućnosti višestrukog korišćenja prenosnog sistema na bazi multipleksnog pristupa.Zbog navedenih razloga pribjegava se postupku modulacije gdje se orginalni informacioni signal “utiskuje” u tzv. noseći talas koji ima sinusoidalni oblik.Dakle postupkom modulacije vršimo translaciju spektra informacionog signala iz osnovnog osega frekvencija u viši frekvencijski opseg.U ovom postupku informacioni signal nazivamo modulišućim signalom,da bi nakon obavljene modulacije dobili modulisan signal.
U nastojanju da se poboljšaju performanse radiokomunikacionog kanala,pojavio se interes za ugaone modulacije.Tako je Armstrong 1932  počeo  da eksperimentiše sa frekvencijskom(FM) modulacijom.Ubrzo se pokazalo da ova modulacija pruža niz prednosti nad AM,prvenstveno obezbjeđuje bolji odnos signal/šum na ulazu prijemnika(veća otpornost na šum u kanalu).Armstrong je 1936 razvio prvi uspješan FM radio sistem.
Ako vršimo promjenu frekvencije nosećeg signala u ritmu informacionog(modulišućeg) signala dobivamo frekvencijsku modulaciju (FM-Frequency Modulation).Ako pak informacionim signalom utičemo na fazu nosećeg signala dobivamo faznu modulaciju (PM-Phase Modulation).Jedna od osnovnih karakteristika ove modulacije je nelinearnost.Za razliku od AM ugaona modulacija je slučaj gdje ne važi princip superpozicije te je riječ o nelinearnom procesu zbog čega imamo i korišćenje termina eksponencijalna modulacija.Dakle u postupku ugaone modulacije amplituda nosioca ostaje nepromjenjena a njegov ugao se modifikuje modulišućim signalom i postaje karakterističan parameter u kojem je sadržana informacija