Osobine bezbjednosnog menadzmenta u posebnim bezbednosnim stanjima i kriznim situacijama

1.UVOD

Upravljanje u krizama (upravljanje u izvanrednim situacijama), disciplina koja se bavi rizicima i njihovim izbjegavanjem.U ovu disciplinu spadaju pripreme za katastrofe prije nego se one dogode, odgovor na njih (npr. hitna evakuacija, karantin, masovna dekontaminacija itd.) kao i podrška društvu te ponovna izgradnja društva nakon pojave prirodnih ili antropogenih nesreća. Opšte govoreći svako upravljanje u krizama kontinuirani je proces u kojem svi pojedinci, grupe i zajednice upravljaju rizicima radi izbjegavanja ili ublažavanja učinka katastrofa koje nastaju navedenim rizicima. Poduzete akcije ovise djelomično o percepciji rizika onih koji su njima izloženi. Savršeno upravljanje u kriznim situacijama počinje na temeljitoj integraciji hitnih planova na svim nivoima uključivanja vlasti i nevladinih organizacija. Aktivnosti na svakom nivou (individualnom, grupnom, zajedničinom) utiču na sve ostale nivoe. Obično odgovornost za vladino upravljanje u krizama počiva na institucijama za civilnu obranu ili unutar konvencionalne strukture hitnih službi. U privatnom sektoru upravljanje u kriznim situacijama ponekad se naziva planiranje poslovnog kontinuiteta.

1. POSEBNA BEZBJEDNOSNA STANJA

Bezbjednosna stanja,kao i organizacija i funkcionisanje institucija bezbjednosti u njima,mogu se u globalu razvrstati na:
1) Opšta ili uobičajena
2) Posebna ili specificna
Opšte ili uobičajeno bezbjednosno stanje može da se shvati kao:
1) kontinuirano postojanje istovetnih ili približno istovetnih bezbednosnih problema,a samim tim I bezbednosnih zadataka koji iz njih proističu I koje se kao takvi realizuju u utvrđenim stalnim oblicima,a u uslovima uobicajenih bezbjednosnih narušavanja ili mogućnosti njihovog narušavanja.
2) zakonomjerno,ritmičko ponavljanje istovjetnih bezbjednosnih problema u približno utvrđenim vremenim.
3) zakonomjerno ponavljanje problema na određenoj teritoriji
4) nepromjenljivost uslova koje realno mogu da predstavljaju potencijalnu opasnost u izazivanju promjene uobičajenog bezbjednosnog stanja.
Posebna bezbjednosna stanja mogu se klasifikovati na:
1) stanja koja nastaju kao posljedica objektivnih uzroka,dejstava viših sila a koje čovjek nije u mogućnosti u svim slučajevima da predvidi.
2) stanja koja nastaju kao posljedica subjektivnih uzroka
3) posebna bezbednosna stanja u odnosu na inostrastvo kao mjesta nastajanja njihovog uzroka.
4) posebna bezbjednosna stanja po trajanju i drugi.