Zakonom zaštićena područja Srbije

U Zakonu o zaštiti prirode (član 4. tačka 26) zaštićena područja se definišu kao ”područja koja imaju izraženu geološku, biološku, ekosistemsku ili predeonu raznovrsnost i zbog toga se aktom o zaštiti proglašavaju zaštićenim područjima od opšteg interesa”. Po istom zakonu zaštićena područja uz zaštićene vrste i zaštićena prirodna dokumenta pripadaju zaštićenim prirodnim dobrima. Izdvajanje jednog dela prirode i njegovo proglašenje zaštićenim je na trenutnom nivou svesnosti čoveka o svom mestu i svojoj ulozi u prirodi bio jedini način da se zaustavi nemilosrdno iscrpljivanje prirodnih resursa na svakom mestu gde su bili dostupni i gde je postignuta ekonomska računica za njihovu eksploataciju. U odnos čoveka i prirode poslednjih trideset godina dodata je i kategorija održivosti. Održivost se pre svega odnosi na održivost ljudskog društva jer je priroda sama po sebi održiva, a čovek je deo sistema prirode kome su potrebni specifični, održivi, uslovi za život. Zavod za zaštitu prirode Srbije izrađuje studije zaštite kao stručno-dokumentacione osnove za zaštitu određenih područja.