Barokno slikarstvo

Barokno slikarstvo karakterišu jake boje, upečatljivi svetlosni kontrasti i iluzija dubine prostora. Naime,
barok je slikarstvu nametnuo nove dekorativne zahteve. Kupole, svodovi, stropovi i zidovi ukrašavani su raznim prikazima ili reprodukcijama arhitektonskih elemenata, kako bi se postigao utisak što većih i svečanijih prostorija. Tematski preovlađuju sakralne i mitološke kompozicije u kojima se vešto upliću i
religiozni zanos i čulnost vitalnih, nagih aktova. Pejsaži i mrtve prirode postaju slikarske teme za sebe, a u nekim grafikama se dostiže savršenstvo likovnog izraza.

Koristeći iluzionizam, koji je u doba baroka imao punu snagu, slikari postižu efekat „otvaranja“ zidova i tavanica, stvarajući utisak da se enterijer stapa sa eksterijerom. Ne retko, posmatrač gubi granicu između jave i naslikanih elemenata, opčinjen iluzijom lebdećih likova.

Predstavnici baroknog slikarstva