Degradacija zemljišta

„Zemljište predstavlja složen sistem koji čini čvrsta, tečna i gasovita faza, gde se odvijaju razni biološki procesi.“[1] Čvrsta faza se sastoji od mineralnih čestica i organskih supstanci koji između sebe stvaraju prostor, tzv. „pore“ koje ispunjavaju voda i vazduh tj. tečna i gasovita faza.

Kada je u pitanju kvalitet zamljišta, on je neophodan za rast biljaka, kao i transfer atmosferske vode u podzemne vode. Na sam kvalitet utiče prirodna sredina tj. prirodni faktori kao što su količina padavina, erozija, geohemijski i biološki procesi. Pored prirodnih faktora, postoje antropogeni faktori koji podrazumevaju intezivnu poljoprivredu, unošenje mineralnih đubriva i pesticida, industrijska zagađenja i dr. U zavisnoti od inteziteta navedenih faktora, tip i kvalitet zemljišta se menjaju u manjoj ili većoj količini.

Degradacija zemljišta je definisana kao pad kvaliteta zemljišta nastala od strane ljudi. Pad kvaliteta zemljišta podrazumeva štetnu promenu statusa hranjivih i prirodnih materija zemljišta, strukturnih atribura, kao i koncentraciju elektrolita i toksičnih hemikalija. Drugim rečima, degradacija zemljišta podrzaumeva nemogućnost zemljišta da proizvodi velike količine proizvoda, kao i dobar kvalitet.

Jedna od definicja degradacije zemljištejeste: „gubitak postojeće ili potencijalne plodnosti ili načina korišćenja zemljišta kao rezultat prirodnih ili antropogenih faktora.“ (R. Lal, 1997.)

[1]Nadežda Tančić, „Pedologija“, Poljoprivredni fakultet, Beograd, 2002. (str.39)