Dečije stvaralaštvo i estetski odgoj

Imajuću u vidu da polemike koje se često vode u krugovima muzičkih pedagoga, a čija je tema priroda, specifičnosti i opšte karakteristike dječijeg stvaralaštva nisu okončane, danas je prihvaćeno da je kreativnost, kao opšte ljudski potencijal i potreba, prirodno prisutna u svakom djetetu. Dječije stvaralaštvo se određuje kao sposobnost igranja misaonim elementima. Smatra se da je stvaralaštvo omogućeno radoznalošću koja se uočava u igri, iz koje se u toku razvoja diferenciraju mnoge aktivnosti, posebno umjetničke. Otuda se dječije stvaralaštvo može definisati i kao igra medijumima koji se nalaze u raznim vrstama umjetnosti, što se razlikuje po svojim motivima i funkciji od umjetničkih aktivnosti odraslih, iako nema bitnije razlike u primjenjenim tehnikama.
Okrenuto prvenstveno procesu, a ne rezultatu svoje stvaralačke aktivnosti, u naporu da reformuliše i izrazi sopstveni odnos prema svijetu koji ga okružuje, odnos prema drugim ljudima i samom sebi, čineći to na jedan sasvim nekonvencionalan, i, u izvjesnoj mjeri egocentričan način, dijete se u tom pogledu razlikuje od odraslog umjetnika koji svjesno teži produktu preko koga prenosi svoja osjećanja i zamisli na druge.