Ekologija životne i radne sredine

Zračenje je proces u kome energetske čestice ili energetski talasi putuju kroz vakum, ili kroz materiju koja nije neophodna za njihovo prostiranje. Talasi samog medijuma, kao što su vodeni ili zvučni talasi, obično se ne smatraju zračenjem u ovom smislu.

Zračenje se može podijeliti na jonizujuće i nejonizujuće zračenje u zavisnosti od toga da li jonizuje okolnu materiju. Izraz zračenje se obično kolokvijalno primjenjuju samo na jonizujuće zračenje (kao što su iks zraci, gama zraci), ali izraz se može primjeniti takođe i na nojonizujuće zračenje (radio talasi, mikrotalasi, toplotu i vidljivu svjetlost). Čestice ili talasi zrače (tj. putuju u svim pravcima) od izvora zračenja. Ovaj aspekt je doveo do sistema mjera i fizičkih jedinica koje se mogu primjeniti na sve tipove zračenja. Pošto se zračenje širi kako kako prolazi kroz prostor, a njegova energija se održava (u vakuumu), snaga svih vrsta zračenja je obrnuto srazmjerna kvadratu rastojanja od izvora.

I jonizujuće i nejonizujuće zračnjenje može biti opasno po žive organizme i može dovesti do promjena u životnoj sredini. Jonizujuće zračenje je uglavnom mnogo štetnije po žive organizme po jedinici izračene ergije od nejonizujućeg zračenja, pošto nastali joni, čak i pri maloj snazi zračenja, imaju potencijal da izazovu oštećenja na DNK. Nasuprot tome, većina nejonizujućeg zračenja je opasna po živa bića samo u zavisnosti od izračene toplotne enrgije i obično se smatra bezopasnom pri malim snagama koje ne izazivaju značajan porast temperature.