Organizaciono ponašanje

U V O D

Rast i razvoj preduzeća dovodi do umnozavanja poslova, te povećanja broja ljudi za  njihovo ostvarivanje. Pred operativnim menadzmentom je izazov kako koordinirati njihov rad da bi se kroz zajedništvo dobilo više od prostog zbira njihovih pojedinačnih učinaka.
Za formiranje i funkcionisanje timova podrazumieva se procena potreba, postojanje kritične mase poslova, obezbedjenje dovoljnog broja ljudi sa potrebnim
kvalifikacijama, upućenost i spremnost ljudi na interakciju, prihvatanje zajedničkih
vrijednosti.
Uspješni timovi trebaju jasna očekivanja i zajedničku svrhu. Oni trebaju otvorenu
komunikaciji i iskrenost izmedju članova tima. Potrebne su odredjene vještine svakog
člana tima da bi zadaci bili izvršeni efikasno i efektivno, te kako bi bili adekvatno
nagraĎeni.
Najbitnija karika u timu je lider. On ima svoje vrline i mane, u odreĎenim
situacijama postiţe rezultate, a u drugim doţivljava neuspjeh. Uglavnom lider realno ne
postoji. Lider je neko ko se ističe u najmanje dvije menadţerske vještine i jedna od njih je
uloga intergacije.

TIMOVI I TIMSKI RAD
Tim predstavlja oblik formalne organizacije zajedničkog radnog ili poslovnog procesa koje povezuju odredjeni ciljevi i interesi članova, zajednička misija i zadaci. Tim je specifična vrsta veštački organizovane i strukturisane male grupe koja ima zajedničke ciljeve i interese.
Učinak u timovima zavisi od individualnih doprinosa i od proizvoda kolektivnog rada.Timovi se raspoznaju prema svojim karakterističnim obeležjima.Tim se može analizirati sa tri aspekta:njegove strukture,dinamike i razvoja.Formiranjem timova treba da se obezbede tehnički uslovi funkcionisanja organizacije i njenih radnih procesa i zadovoljenje socijalnih i grupnih potreba članova tima.
Koncept timskog rada nije nov. Timovi nas okružuju hiljadama godina. Plemenska društva su bili timovi i akciji – individualci radeći zajedno za dostignuća zajedničkih ciljeva za bolje dobro. Ali nekako je to postalo individualno, a ne timski zato što je to postalo apstrakcija mnogih organizacija. Do danas mnoge organizacije kreću se u krugu individualnih odgovornosti individualnih kompenzacija, individualnih uloga i poslovnih etika, a radne grupe su vođene od odgovornih nadzornika za nadgledanje uloga individualaca koji čine ove grupe. Vreme je zapitati se gde leže pretpostavke u osnivanju ovakve prakse. Svet je isuviše složen, a naše organizacije različite da nastave sa prvobitnim individualnim nego sa grupnim eksponentima, niti možemo raspustiti po svaku cenu unutrašnje takmičenje individualizma kao praksu većine organizacione stope.

Timovi u organizacijama

Mnoge su prednosti uvođenja timova u organizacije. Timovi mogu olakšati širenje preduzeća I omogućiti brži protok informacija što dovodi do povećanja produktivnosti. Sposobnosti članova tima intenzivno se I stalno razvijaju, a on ih ima prilike pokazati I dokazati. U timu je uloga vođe svedena na minimum. Većina menadžera na tim gleda kao na veslače u osmercu. Da bi ostvarili cilj svi moraju biti “kao jedan”.Niko ne sme veslati jače ili slabije, brže ili sporije od ostalih da ne ugrozi uspeh celine.