Hegel

Status koji ljudsko dostojanstvo zauzima u savremenim pravnim dokumentima nedvosmisleno svjedoči o značaju koji se u današnje vrijeme pridaje ovoj ideji. Ljudsko dostojanstvo prisutno je u velikom broju savremenih ustava, međunarodnih deklaracija i konvencija, a u mnogima od njih pripisuje mu se posebna važnost. Pored toga, ljudsko dostojanstvo ima i bogatu filozofsku historiju koja  seže sve do antičkog doba, a koja ni do danas nije pala u zaborav.Relativna neodređenost pojma ljudskog dostojanstva u pravnim dokumentima izazvala je brojne rasprave koje su rezultirale i suprotstavljenim teorijskim pozicijama. Jedan od prvih i najutjecajnijih modela tumačenja pojma ljudskog dostojanstva pravnodogmatičkog karaktera ponudio je njemački teoretičar prava Günter Dürig tokom desetljeća koje je slijedilo nakon usvajanja Bonnskog ustava.
Osnovni zakon Savezne Republike Njemačke predstavlja prvi ustav u kojem je pojam ljudskog dostojanstva dobio izuzetno važno mjesto. Za razliku od Weimarskog ustava, u njemu katalog prava slijedi odmah nakon preambule, a prvi stav prvog članka formuliran je na sljedeći način: »Ljudsko dostojanstvo je neprikosnoveno. Obaveza svih državnih vlasti je da ga poštuju i štite.