Fiziologija stresa biljaka

Stres je svako stanje biološkog sistema koje odstupa od optimuma. Različiti autori daju različite definicije stresa. Taiz i Zeiger definišu stres kao spoljašnji faktor koji ima nepovoljan uticaj na biljku, pri čemu se najviše misli na abiotički stres. Po drugim autorima (Nešković i saradnici) stres predstavljaju svi činioci koji nepovoljno utiču na rastenje i razviće biljaka, i koji smanjuju produktivnost biljaka na nivo niži od njihovog genetičkog potencijala.

Biljke su tokom perioda vegetacije izložene različitim stresnim uslovima sredine u kojoj se nalaze, koji nepovoljno deluju na njihovo razviće, pa stoga u znatnoj meri smanjuju prinos i pogoršavaju kvalitet njihovih proizvoda. Stresogeni faktori mogu biti abiotički – koji su u osnovi fizičko-hemijske prirode i biotički – koji su biološke prirode. U većini slučajeva učinak stresa se izražava u odnosu na preživljavanje biljke, rastenje, odnosno akumulaciju biomase. Biljke pokazuju određenu otpornost na stres. Kao sesilni organizmi, biljke ne mogu da izbegnu nepovoljne faktore, ali su se prirodnom selekcijom favorizovale vrste koje su posebno adaptirane čak i na krajnje nepovoljne uslove.