Manastir Studenica – Običaj sahranjivanja

U okviru srednjovekovnih srpskih kulturnih nasleđa, koja su vrlo brojna, sigurno jedan od najbogatijih jeste manastir Studenica. Sudbina ovog manastira utkana je u najstarije jezgro privrednog, društvenog i političkog života naših srednjovekovnih predaka.
Osnivanjem prve srpske države Raške već u 11. veku i ostavljanjem u amanet bisere poput Studenice, Žiče, Ljubostinje i dr. naširoko odjekuje graditeljska, svetovna i osvajačka moć naših vladara.
Manastir Studenica građen je u periodu od 1183. do 1196. godine od strane rodonačelnika dinastije Nemanjić- Stefana Nemanje, koja je postala njegova zadužbina ali i mauzolej. Nakon smrti 13. februara 1199. godine. postaje svetac, i na zahtev sinova Stefana i Vukana 1206. godine u Srbiju donose mošti oca Prepodobnog monaha Simeona. Telo mu je položenu u Bogorodičinu crkvu u već pripremljenu grobnicu.
Studenica je mnogo puta dorađivana i dopunjavana novim građevinama i sakralnim zdanjima, posebno u periodu pre turskih osvajanja.
Od 1986. godine Studenica se nalazi na UNESKO-voj listi svetskih baština.