Kreativne industrije

1. POJAM KREATIVNIH INDUSTRIJA
Rasprava o kreativnim industrijama idu u korak sa novim istraživanjima koja ispituju promene u odnosima između kulture i ekonomije, obratocanja i urbane regeneracije. Iako se ova istraživanja bave praktično istim temama- definisanjem sektora kreativnih industrija, ekonomskim doprinosom u generisanju osnovnih makroekonomskih agregata, ili granskom distribucijom zaposlenosti, još uvek ne postoji standardna metodologija ili analitičko sredstvo za definisanje pojma i istraživanjem pojma.
Odmah se mora reći da ne postoji jedinstvena definicija, a da termin „kreativne industrije“ prate i brojne alternative:
 Industrije autorskih prava”
 „Industrije zabave”
 „Kreativne industrije”
 „Kulturne industrije”
 „Industrije slobodnog vremena” (u koje spadaju sport i turizam)
 „Medijske industrije”
 „Industrije sadržaja”

Kulturne industrije = kultura+trgovina+globalizacija
 UNESKO koristi termin „kulturne industrije” i definiše ih na sledeći način:
„Postoji opšte slaganje oko toga da se termin „kulturne industrije” odnosi na one industrije koje stvaraju, proizvode i komercijalizuju nematerijalne sadržaje kulturne prirode. Ti sadržaji, u vidu proizvoda ili usluga, obično su zaštićeni pravima intelektualne svojine. U zavisnosti od konteksta, ekonomskog ili tehnološkog, kulturne industrije nazivamo i „kreativnim industrijama”, „industrijama budućnosti” ili „industrijama sadržaja”. Pojam kulturnih industrija odnosi se na štampanje, izdavačku delatnost i multimediju, audio-vizuelne delatnosti, muzičke i kinematografske produkcije, kao i na zanate i dizajn. U nekim zemljama, pojam kulturnih industrija uključuje i arhitekturu, vizuelne i scenske umetnosti, sport, proizvodnju muzičkih instrumenata, reklamu i kulturni turizam”.
 Esenska deklaracija: 10 aksioma evropskih kulturnih industrija (deklaracija je rezultat međunarodnog kongresa Evropske kulturne industrije – upoređivanje razvojnih koncepata, održanog u maju 1999. godine u Esenu), ističe značaj kulturnih industrija u lokalnom i regionalnom razvoju evropskih zemalja.
 Prema deklaraciji, termin „kulturne industrije” odnosi se na sva nezavisna pravna lica (privatni sektor) koja deluju na polju kulture, umetnosti i medija;
 Evropska kulturna fondacija (2005): Evropski kreativni sektor čine: Umetnosti, mediji, kulturno-istorijsko nasleđe i sve srodne profesionalne aktivnosti javnih ili privatnih organizacija, uključujući i granične oblasti kao što su dizajn, arhitektura ili proizvodnja muzičkih instrumenata.
 Najrasprostranjenija definicija „kulturnih industrija” odnosi se na: sva privatna preduzeća i samostalne preduzetnike koji deluju u različitim oblastima kulture kao što su tržišta knjiga, umetničkih dela i muzike ili filmska i audiovizuelna produkcija i distribucija; a može se proširiti i na srodne proizvode i usluge (npr. na kulturni turizam).
 Finske (1997): Kulturne industrije Finske čine arhitektonski i industrijski dizajn i umetnost, prostori za izlaganje i prikazivanje (kao što su npr. pozorišta), biblioteke, muzeji i arhivi, izdavaštvo, dnevna štampa i periodika, usluge reklame, fotografske usluge, radio i televizijske aktivnosti, produkcija i distribucija igranih filmova i videa, scensko-muzičke aktivnosti, zabavni parkovi, video igre i rekreativne usluge.
 Španska definicija je čak i šira jer uključuje i sport, igre na sreću i kulturno nasleđe.
 Nemačke kulturne industrije čini pet tržišta – tržište umetnosti i dizajna; tržište knjiga i štampe; filmsko tržište; audio-vizuelno tržište; i radijsko-televizijsko tržište.
 Južna Koreja: Kulturne industrije su industrije usluga koje se odnose na razvoj, proizvodnju, distribuciju i potrošnju kulturnih sadržaja koje čine izdavaštvo, mediji i oglašavanje, film, interaktivni mediji i druge industrije kulturnih sadržaja.
 Kina: Osim tradicionalnih tržišta audiovizuelnih proizvoda, antikviteta, izvođačkih umetnosti, radiodifuzije, softvera i digitalne zabave, one takođe uključuju igre na sreću, biblioteke, muzeje, konvencije i izložbe (sajmove), kulturni turizam, umetnički konsalting, obrazovne i sportske aktivnosti.
 Tajvan: Novi termin „kulturne kreativne industrije” , a obuhvata tri velike kategorije: industrije umetnosti i kulture, industriju dizajna i periferne industrije. Pojavile su se i nove kategorije: na primer, „društveno-obrazovne usluge” (muzeji, galerije, kulturni centri) i „industrije kreativnog življenja” (npr. kuće čaja, svadbena fotografija i sl.).
 Definicija iz perspektive autorskih i srodnih prava (industrije autorskih prava): Kulturnim industrijama nazivaju se one aktivnosti i industrije, čiji su primarni proizvodi i usluge zaštićeni autorskim i srodnim pravima. Čine ih sledeće kategorije: muzika, audiovizuelna ostvarenja, umetnost, arhitektura, književnost, informacione tehnologije, interaktivna zabava i obrazovanje.
 Granični slučajevi poput sportske industrije (Sportski spektakli po mnogo čemu liče na koncerte ili spektakle u kulturnim industrijama. U oba slučaja ljudi žele da se zabave uz prisustvo talentovanih izvođača, međutim, razlika je u tome što je sport u osnovi takmičarske prirode a kreativnost nije), industrije elektronskih uređaja (Kulturne sadržaje primamo putem elektronskih uređaja, televizori, video rikorderi, itd. i iako je važno da ovi uređaji imaju atraktivan dizajn, njihova proizvodnja u osnovi zavisi od rada inženjera), softverske industrije (Softverska industrija ima mnogo toga zajedničkog sa kulturnim industrijama, međutim, funkcionalni aspekti softvera potpuno nadilaze značaj estetske dimenzije odnosno dizajna) i modne industrije (Moda je fascinantan hibrid, jer su funkcionalnost i značenje njenih proizvoda gotovo uravnoteženi)