Matematičko mišljenje

Matematički zadatak je skup određenih podataka stavljenih u određeni odnos. Taj skup sadrži podatke koji su poznati i koji su nepoznati. Iz osnovnih podataka na osnovu odnosa među podacima treba da odredi nepoznatu vrednost.Rešavanje matematičkih zadataka služi raznim konkretnim ciljevima nastave matematike, bez preterivanja može se tvrditi da se rešavanjem zadataka ostvaruju (postižu) gotovo svi didaktički ciljevi nastave matematike.Sticanjem određenog sistema matematičkih činjenica i ideja, kao ovladavanje određenim matematičkim umenjima i navikama , ne znači automatski i adekvatan razvoj matematičkog mišljenja.Naime, u procesu nastave matematike, osim formiranja određene „tehnike“ mišljenja (osposobljenost za ovladavanje fiksiranim operacijama i postupcima), učenici treba da se osposobe da otkrivaju nove veze i opšte postupke koji im omogavaju rešavanje novih zadataka i sticanje novih znanja i umenja.Kraće rečeno, kod učenika treba formirati opšte postupke mišljenja , a ne samo postupke mišljenja u konkretnoj situaciji.
Karakteristika matematičkog mišljenja može se posmatrati sa nekoliko aspekata, kao što su:
– sadržaj ili tip mišljenja (konkretno, apstraktno, intuitivno, funkcionalno, dijalektičko, strukturno, stvaralačko ili produktivno mišljenje, s tim što ovo poslednje uključuje i sve predhodne komponente).
– opšte metode saznanja i matematičkog istraživanja (posmatranje, indukcija, dedukcija, primena analogije, matematičko modelovanje),