Sestrinske intervencije kod opekotina

 
1. UVOD

1.1 Opekotina (lat. Combustio)

Opekotina jedna od najčešćih termičkih povreda u svijetu. Gotovo da nema osobe koja se kao dijete, ali i kasnije, nije opekla na vrelu ringlu šporeta, prosula po sebi vrelo mlijeko ili kafu i zadobila opekotine. Opekotina je vrsta hipertermičke povrede koja može nastati dejstvom električne struje, hemikalija, suve toplote, vrele tečnosti i gasa, zračenja ili trenja. Opekotina može biti različite veličine, u zavisnosti od zahvaćene površine tijela, različite težine, u zavisnosti od stepena oštećenja tkiva i sa različitim komplikacijama. Oštećenja mišića, kosti, krvnih sudova i unutrašnjih organa, nastaju kod dubokih opekotina (u odnosu na površinu tela) i praćena su jakim bolom og povreda živaca. Zavisno o stepenu oštećenja opekotine mogu biti praćene brojnim potencijalno smrtonosnim komplikacijama, uključujući šok, infekcije, poremećaj metabolizma elektrolita i poremećaj disanja (kod udahnutih vrelih gasova i para). Stoga je doprinos zdravstvenih radnika u zbrinjavanju ovih pacijenata od velikog značaja.

2. TEORIJSKI DIO RADA
2.1 Osobine kože
Koža je organ koji pokriva cjelokupnu površinu tijela i zajedno sa derivatima (znojne,lojne zlijezde, nokti i dlake) predstavlja jedan od čulnih organa koji ljudskom organizmu omogućuje da prima veliki broj informacija koji šalje do cns-a gdje ce se te informacije obraditi i omogućiti organizmu adekvatan odgovor, odnosno uspješnu adaptaciju na novonastale uslove u sredini gdje se nalazi. Ukupna površina kože zavisi od tjelesne težine i visine tijela i ima veliki značaj jer se mnogi ljekovi danas ordiniraju na osnovu tjelesne površine.
Koža ima odredjene morfološke karakteristike:
2.2 Građa kože
a) Epidermis ili pokožica kože
b) Dermis, corium, ili krzno kože
c) Hypodermis, subcutis ili potkožno tkivo
2.3 Uloga kože
1.Zaštitna uloga
2. Termoregulaciona uloga
3. Senzitivno-receptivna uloga
4. Ekrestorna uloga . 5. Metabolička uloga
6. Imunološka uloga . 7. Resorptivna uloga