Memorije

1.1 Vrste memorije računara

Memorija računara može biti unutrašnja i spoljašnja. Unutrašnja memorija je namenjena privremenom pamćenju podataka i programa i procesor joj može direktno pristupiti. Spoljašnja memorija služi za dugotrajno čuvanje programa i podataka.

Podela memorije se može izvršiti i na osnovu drugih kriterijuma:
Prema fizičkom načinu zapisivanja podataka (elektronski, magnetni, optički)
Prema metodi pristupa (memorije sa neposrednim pristupom, memorije sa direktnim pristupom, memorije sa sekvencijalnim pristupom, asocijativne memorije)
Prema načinu organizacije (adresne,asocijativne i stek memorije)
Prema trajnosti podataka po nestanku napajanja (postojane i nepostojane memorije)
Najvažnije karakteristike memorije su:
1. Kapacitet- broj bajtova ili bitova koji se mogu zapamtiti u memoriji
2. Vreme pristupa-vremenski interval koji protekne od dovođenja signala za definisanje pristupa do završetka upisa ili čitanja
3. Brzina prenosa podataka- broj bitova, bajtova koje uređaj može preneti u jednoj sekundi
4. Cena bita memorije-odnos ukupne cene memorije prema kapacitetu memorije
1.2 Sistemska (unutrašnja) memorija
Sistemska, odnosno unutrašnja ili centralna memorija je memorija koju računar koristi u radu i izvršavanju svih operacija.

Na matičnoj ploči postoje sledeće vrste memorija:

RAM (Random Access Memory) – memorija sa direktnim pristupom; u ovu memoriju se smeštaju podaci i programi sa kojima računar radi. Kada se računar isključi njen sadržaj se briše.
-2-
ROM (Read Only Memory) – memorija iz koje može samo da se čita, ali ne i da se u nju upisuje i da se menja; njen sadržaj upisuje proizvođač (na primer, instrukcije za pokretanje računara pri uključivanju).

KEŠ (Cash) – najbrža memorija u nekim komponentama računara (CPU, HDD); utiče na brzinu rada.
Pored navedenih memorija postoje još neke memorije koje su potrebne za rad računara i računarskih komponenata:
BAFERI (Buffers) – delovi RAM memorije koje neki uređaji alociraju za svoje potrebe.
Virtuelna memorija – memorija koja nije stvarna već prividno prikazuje veći prostor korisniku za rad.
Kontrolni set čipova – memorija vezana za kontrolnu jedinicu radi provere rada računara i komponenata.