Posebne istražne radnje u suprostavljanju kriminaliteta

Ovaj modul „Posebne istražne radnje“ rađen je na osnovu onoga što je praksa potvrdila, a teorija u dobroj mjeri i istražila. Rezultat je saradnje tužilaštva i policije od juna 2003 godine do danas, kada su reformisane odredbe Zakona o krivičnom postupku Bosne i Hercegovine. Pored toga, modul je i rezultat praćenja iskustava svih do sada održanih savjetovanja i edukacija iz ove oblasti, a sve s ciljem uspostavljanja boljih mehanizama saradnje između tužilaca i policije. Izvršena reforma zakonodavstva u Bosni i Hercegovini iz 2003 godine je donijela novitete, ne samo u pogledu same koncepcije i organizacije krivičnog postupka, već i u pogledu sadržaja pojedinih procesnih radnji kojima je postupak znatno obogaćen.
To se, prije svega, odnosi na uvođenje posebnih istražnih radnji u katalog djelatnosti tužioca i ovlaštenih službenih lica, koji de facto prema novim zakonskim rješenjima zajednički provode istragu. Naime, novi model krivičnog postupka je doveo do pozicioniranja tužioca kao dominus litis istrage, odnosno, krivično-pravnog subjekta koji je dužan preduzeti potrebne mjere na otkivanju krivičnog djela i pronalaženju njegovog učinioca. Posmatrajući sve aktivnosti tužioca u njihovoj međusobnoj povezanosti, kako bi postigao određeni cilj istrage, kao prvog stadija redovnog krivičnog postupka, očigledno je da se one manifestuju kroz: pokretanje krivičnog gonjenja (pri čemu je tužilac vezan načelom legaliteta), iniciranju krivično procesnih radnji, koordiniranju aktivnosti ovlašćenih službenih lica i drugih organa koji u konkretnom krivičnom predmetu rade i u povezivanju svih tih aktivnosti.