Povezanost stavova učenika o aktivnostima u slobodnom vremenu sa školskim uspjehom

Povezanost stavova učenika o aktivnostima u slobodnom vremenu sa školskim uspjehom

Uvod

Vrijeme kroz koje mi trajemo donosi do nas mnogo novih saznanja i izazova. Volimo ga, mrzimo ili smo prema njemu krajnje ravnodušni.
Darujemo ga sebi ili drugima. Mi ga kreiramo, činimo interesantnim ili ga puštamo da pored nas prolazi kao ,, Prohujalo s vihorom “.
I ako na prvi pogled može da izgleda banalno, u suštini krije tako veliko bogastvo da zavređuje daleko veću pažnju roditelja, škole, a bogami i društva u cjelini. Nama je data sloboda da u slobodno vrijeme postupamo onako kako mi to želimo ( aktivno), bavimo se sobom, izgrađujemo i oplemenjujemo našu ličnost ili s druge strane da se prepustimo ,, lutanju” , ,, ljenčarenju” i nekim porocima koji nas vrebaju na svakom koraku našeg života. S toga često biramo ono što je izvan rizika i odgovornosti. A najviše nam odgovaraju aktivnosti koje nas uopšte ne obavezuju i omogućavaju nam trenutnu zabavu. I upravo tako postajemo sve više žrtve jeftine zabave.
Međutim, slobodno vrijeme u sebi nosi velike mogućnosti za razvoj ličnosti djece, učenika, mladih ljudi i za njihov uspjeh u životu…i to treba iskoristiti…

Teorijski pristup predmetu istraživanja

Pojam slobodnog vremena
Slobodno vrijeme postaje jedan od najaktuelnijih problema savremenog društva. A s obzirom da je slobodno vrijeme relativno nov pojam u pedagoškoj literaturi, još nije određen njegov konačni pojmovni sadržaj koji bi bio obuhvaćen jednom opštom, priznatom definicijom. Jedna od najprihvatljivijih definicija slobodnog vremena je definicija poznatog francuskog istraživača slobodnog vremena J. Dumazdieva.
Po njemu, ,, Slobodno vrijeme je skup aktivnosti kojima se pojedinac, po svojoj volji, može potpuno predati, bilo da se odmara ili zabavlja, bilo da povećava nivo svoje obavještenosti ili svoje obrazovanje, bilo da se dobrovoljno društveno angažuje ili da ostvaruje svoju slobodnu stvaralačku sposobnost, pošto se oslobodi svojih profesionalnih, porodičnih i društvenih obaveza” (Dumazdie, 1962, str. 29).
Najcjelovitiju definiciju slobodnog vremena kod nas dala je Kačavanda-Radić N. ( 1998). Ona slobodno vrijeme posmatra kao društveno uslovljen integralni dio vremena čiji je sadržaj svrsishodno i vrijednosno pojedinac relativno samostalno izabrao. Slobodno vrijeme je društveno, istorijski, ekonomski, kulturno, naučno-tehnološki, etički i normativno-pravno uslovljeno. Ono je entitet čovjeka i integralni dio čovjekovog vremena. Slobodno vrijeme ima svoj sadržaj – slobodne aktivnosti. Ono je svrsishodno i vrijednosno obojeno. Zahtjeva relativnu slobodu izbora.
Dok je u istraživanju UNESCO u dvanaest evropskih zemalja o budžetu vremena data definicija slobodnog vremena.Pod tim pojmom se podrazumijeva onaj segment elementarnog budžeta vremena ( vrijeme od 24 časa ) koji ostaje kada se odbiju:
– radno vrijeme
– vrijeme psiho-fizioloških potreba
– vrijeme obavljanja kućnih poslova
– vrijeme ostalih obaveza
Pedagogija slobodnog vremena
Pedagogija slobodnog vremena je posebna pedagoška disciplina. Ona je ,,Grana savremene pedagogije koje se zasniva na zakonitostima i postavkama opšte pedagogije, iz njih proizlazi, a pobliže tumači, proučava i istražuje vaspitnu problematiku slobodnog vremena u najširem smislu riječi ” ( Janković, V. 1973 ).
Kulturno korištenje slobodnog vremena je veoma važan zadatak današnje škole, društva i njegove budućnosti. Savremena pedagogija mora naći novi pristup i sadržaj u proučavanju slobodnog vremena.