Krivično pravo u Dušanovom zakoniku

Ja, car, ovima Zakonikom mnogih se svojih prava odričem, i ja, car samodržavni, podvrgavam sebe, i caricu, i mladoga kralja, presudi svojih sudija, i udesio sam tako da ni jedan sudija ne odgovara, pa ma kako presudio”
(Car Dušan, prilikom predlaganja Zakonika, koji je na dvoru pripreman punih petnaest godina)

Dušanov Zakonik (u starim prepisima ”Zakon blagovjernago cara Stefana”) bio je najviši pravni akt u srpskom Dušanovom carstvu iz XIV veka, a i u kasnijim vekovima. Nastao je u periodu procvata srednjevekovne Nemanjićke Srbije kada je ova država sa svojom organizacijom zauzimala velike prostore od Dunava na severu do Egejskog i Jonskog mora na jugu. Sve je to uslovilo javljanje i širenje kulture i pismenosti uopšte. Bilo je to inače vreme široke primene hrisovulja (vladarskih povelja – kao i običajnog prava isprepletenog sa odredbama vizantijskog prava) .