Nezavisnost i suverenitet naroda i država u političkoj i pravnoj-teoriji

U razvoju društva država je najvažnija društvena organizacija. Država postaje organizacija bez koje čovjek ne može. Zbog velikog značaja države, i na njoj zasnovanih pravnih propisa, ona je postala predmet interesovanja i izučavanja u raznim društvenim naukama, počevši od filozofije i istorije, do sociologije i posebne naučne grane–teorije države i prava. Iako nam se čini da znamo šta je država, izuzetno je teško ustanoviti jednu kratku i za sve prihvatljivu definiciju države.
Definisati državu kao društvenu organizaciju znači utvrditi specifična obilježja države u odnosu na druge društvene organizacije. Pri tome, akcenat se stavlja na organizaciju državnog aparata ili na funkcije koje taj aparat ostvaruje u globalnom društvu–organizacione ili funkcionalne definicije države. I danas kao i prije stotinu godina, veoma je prihvaćen Veberov stav da se „država ne može definisati na osnovu sadržaja onoga šta čini… Naprotiv, socijološki se moderna država može definisati samo na osnovu jednog specifičnog sredstva koje je svojstveno njoj … sredstva fizičkog nasilja“.
Porijeklo termina suverenost je od latinske riječi superanus što znači viši. Kasnije je ovaj izraz dobio značenje najviši, vrhovni. Ovim terminom se obilježava položaj subjekta, organa ili organizacije u odnosu na druge subjekte, organe ili organizacije. Subjekat koji je suveren ima najjaču vlast, samostalan je i nezavisan.
Pojam suverenosti se najviše vezuje za državu i njene organe. Država raspolaže najjačom vlašću u odnosu na sve druge društvene organizacije i zajednice. Suverenost države se manifestuje u tome da na svojoj teritoriji država može vršiti vlast neograničeno, da je ta vlast najjača od svih vlasti raznih organizacija i zajednica. Svojim pravnim normama država reguliše vršenje državne vlasti i odnose prema državi svih subjekata koji vrše razne vlasti.
Suverenost države se dalje izražava u nezavisnosti i samostalnosti državne vlasti od svakog stranog miješanja. Odnosi između država se određuju ugovorima ili drugim aktima koje sklapaju same države. Pravne norme država donosi radi primjene, a vlast se može vršiti samo u određenim granicama mogućnosti građana.
Država svojim normama ograničava i samu sebe. Državni organi moraju poštovati pravne norme koje su donijete. Tako je država pravno ograničena. Ona stvara pravo ali njime i sebe ograničava. Govori se tako o pravnoj suverenosti, da je pravo suvereno. U tome se državna suverenost i razlikuje od grube sile.