Principi bankarskog poslovanja

Danas je gotovo nemoguće zamisliti živeti bez banke. One su svuda oko nas, određuju naš život, i donekle, svoju aktivnošću, čine život mnogih od nas lakšim. Banka je, bitna finansijska institucija, koja se nalazi u složenim procesima proizvodnje i prometa i to u njegovom najznačajnijem delu: procesu formiranja kapitala i njegove upotrebe. U reprodukciji prevrede jedne države postojanje novca i mogućnosti kreditiranja predstavljaju bitne činioce. U kontekstu ovog kruga, banke imaju posebno mesto i ulogu jer su specijalizovane institucije, čija je osnovna funkcija da privredu i njenu reprodukciju snadbevaju potrebnom količinom i novca i kredita. Stoga je bankarstvo u celini kao specifična privredna delatnost određena vrstom i sadržinom bankariskih poslova. Prvi bankarski poslovi, kako se oni sa današnjeg stanovišta shvataju, nastali su već u ranim preiodima razvoja ljudskog društva.
Zbog specifičnosti, uloge i značaja bankarskog poslovanja (u obezbeđenju likvidnosti tekuće reprodukcije, odluka o usmjeravanju tj. alokaciji kapitala.) u praksi svih banaka izgrađeni su opšte prihvaćeni tradicioni principi bankarskog poslovanja, kao što su:
1) Princip likvidnosti;
2) Princip sigurnosti;
3) Prinicip profitabilnosti (rentabilnosti);
Dopunski principi su:
4) Princip efikasnosti ulaganja;
5) Princip poslovanosti i urednog poslovanja

Ovi principi su poznati i pod nazivom zlatna pravila bankarskog poslovanja, pre svega se to odnosi na prva tri principa. Zlatno pravilo finansiranja utemeljeno je još 1854. godine od strane nemačkog autora Hubner-a s ciljem da se održi likvidnost banke i on glasi: Kredit koji neka budala meže dati, a da pri tome ne dođe u opasnost u pogledu ispunjavanja svojih obaveza, mora odgovarati kreditu koji banka uživa i to ne samo po iznosu i po kvalitetu.