Profesionalna oboljenja izazvana jonizujućim zračenjem

Jonizujuća zračenja su čestična ili elekotromagnetska zračenja u kojima pojedinačna čestica, ili foton, poseduje dovoljnu energiju da jonizuje atom ili molekul s kojim se sudara tako što uklanja elektron iz orbite kao negativan jon, a od ostatka atoma nastaje pozitivan jon.
Ove jonizacije, ukoliko su u dovoljnom obimu, mogu biti destruktivne za živa tkiva i mogu prouzrokovati oštećenja DNK i mutacije.
1.1. Priridno jonizujuće zračenje
-Prirodno jonizujuće zračenje potiče iz četiri izvora: kosmičko zračenje, sunčevo zračenje, zračenje sa površine zemlje i radon.
1. Kosmičko zračenje potiče izvan sunčevog sistema i dopire neprekidno na Zemlju u vidu pozitivno naelektrisanih protona i jezgra gvožđa. Ova radijacija reaguje sa česticama u atmosferi Zemlje pri čemu se stvara sekundarna radijacija u vidu X zraka, neutrona i elektrona.
2. Sunčevo zračenje je uglavnom nejonizujuće, međutim jedan mali deo čine protoni koji imaju jonizujuću moć. Energija Sunčevog jonizujućeg zračenja je značajno manja od kosmičkog zračenja, i zanemarljiva je u odnosu na druge izvore prirodnog jonizujućeg zračenja.