Pšenica

KLASIFIKACIJA RATARSKIH USEVA
Njivska proizvodnja čini danas osnovu u ishrani ljudi, stoke, a daje i sirovine za raznovrsnu industrijsku proizvodnju. Proizvodi ratarskih useva služe kao baza, krmna osnova stoci, i putem nje se pretvaraju u veće i bogatije organske materije koje koristi čovek. Kao osnova prehrambene i prerađivačke industrije služe sirovine koje se dobijaju od njivske proizvodnje. Zapravo, bez proizvodnje ratarskih useva,  teško bi se mogao zamisliti život na zemlji. Ratarski usevi ili biljne vrste kojima im pripadaju, mogu se klasifikovati u manji ili veći broj grupa, zavisno od toga koje se obeležje uzima kao osnova ili načelo za podelu. U svim klasifikacijama uzimana su u obzir tri pokazatelja: način upotrebe, botanička pripadnost i način gajenja. Đorđević (1961) je podelio njivske biljke na grupe prema načinu upotrebe.

U koncepciji ove knjige, kao osnovno načelo klasifikacije prihvaćen je kriterijum upotrebne vrednosti gajenih biljaka. Podela je izvršena na četiri grupe:
Žita – zrnene skrobne biljke

1. Strna ili prava žita, tipična žita (žita I grupe), (pšenica, raž, ječam i ovas).
2. Prosolika žita i heljda (žita II grupe),(kukuruz, proso, pirinač, heljda).

Zrnene mahunjače:

1. Variva i lupine.
2. Zrnene mahunjače za kombinovano iskorištavanje (soja i arašid).