SISTEM ZA NAPAJANJE DIZEL MOTORA GORIVOM

Dizel motori su klipni motori sa unutrašnjim sagorijevanjem, kod kojih se hemijska energija
goriva pretvara u toplotnu, sagorijevanjem unutar cilindra motora, a zatim pritisak nastalih gasova potiskuje klip u cilindru koji preko klipnjače okreće koljenasto vratilo motora, te se na taj način toplotna energija pretvara u mehanički rad.
Proces sagorijevanja u dizel motoru bitno je različit od onoga u benzinskom motoru. Dizel
motor uvijek radi s unutrašnjim stvaranjem smješe i samopaljenjem gorive smješe. Dizel motor usisava i potom komprimira samo zrak. U jako zagrijani komprimirani zrak ubrizgava se pod visokim pritiskom tačno odmjerena količina goriva, kod običnih vozila između 4 i 60 mm3 po ubrizgavanju. Gorivo se pali samo od sebe (samopaljenje).
Kod dizel motora upaljenje goriva se vrši na račun energije sabijenog vazduha. Njihove osnovne osobine su sljedeće:
 Rad sa heterogenom smješom, dobijenom ubrizgavanjem goriva u sabijeni vazduh tako da se u centru mlaza nalazi čisto gorivo, dok se u pojedinim dijelovima komore nalazi čist vazduh, pri čemu se na periferiji mlaza formira upaljiva smješa koja se pali i sagorijeva,
 Unutrašnje obrazovanje gorive smješe, koje se obavlja tokom samog sagorijevanja kako bi se postiglo kontrolisano sagorijevanje sa što je moguće manjim porastom pritiska,
 Upaljenje formirane smješe goriva i vazduha vrši se sopstvenom energijom sabijenog vazduha iznad temperature samopaljenja i
 Brzina procesa sagorijevanja zavisi od brzine obrazovanja smješe nakon ubrizgavanja i isparavanja goriva u komori.
S obzirom na način sagorijevanja, dizel motori rade sa većim viškovima vazduha, i tako razvijaju manju snagu iz jedinice zapremine, a s obzirom da imaju veće pritiske u cilindru, masa dijelova motora je znatno veća nego kod oto motora. Najveća prednost dizel motora je povoljna ekonomičnost goriva, pa se ovaj motor koristi za tešku trakciju i mehanizaciju, srednje i veće brodske motore, industrijsku i agregatnu primjenu, ali takođe i u automobilskoj industriji.

Osnovi zadaci sistema za napajanje dizel motora gorivom mogu se formulisati kao:
 Doziranje ubrizgane količine goriva po ciklusu u zavisnosti od režima rada motora. Razvijeni srednji efektivni pritisak (opterećenje motora), u dozvoljenim granicama koeficijenta viška vazduha, direktno zavisi od količine ubrizganog goriva po ciklusu, tj. opterečenje motora se reguliše promjenom ubrizgane količine goriva.
 Ubrizgavanje goriva u radne prostore pojedinih cilindara prema redosljedu paljenja, u tačno utvrđenom trenutku i po zadatom zakonu ubrizgavanja. Zakon ubrizgavanja definisan je kao ubrizgana masa goriva po uglu koljenastog vratila.
 Raspršivanje goriva u sitne kapljice i prostorna raspodjela po komori za sagorijevanje koja obezbjeđuje dobro iskorišćenje raspoloživog vazduha, zavisno od primjenjenog načina ostvarenja smješe. Vrijeme potrebno za zagrijavanje i isparavanje kapljice goriva proporcionalno je kvadratu njenog prečnika, iz čega proizilazi da fino raspršivanje ima presudan uticaj na blagovremeno ostvarenje smješe, za koje je kod dizel motora raspoloživo vrijeme izuzetno kratko.
Pri ostvarenju ovih zadataka, od kojih suštinski zavisi tok radnog procesa, sistem treba da ispuni i čitav niz zahtjeva kao što su:
 Što manja neravnomjernost ubrizgane količine goriva između pojedinih ciklusa u istom cilindru (do 1%), kao i između cilindara (2 – 4%).
 Automatska promjena ubrizgane količine goriva i ugla predubrizgavanja u zavisnosti od režima rada motora. Kod natpunjenih motora potrebna je i regulacija ubrizgane količine goriva u zavisnosti od pritiska natpunjenja.
 Pouzdano održavanje karakteristika tokom eksploatacije, dovoljno dug vijek trajanja, jednostavno održavanje i regulacija, mala masa i gabarit sistema kao i niska cijena proizvodnje.