Tehnološki postupak proizvodnje zamrznutog ploda višnje

Pod voćem se podrazumevaju plodovi kultivisanih i samoniklih voćaka namenjeni za ljudsku ishranu u svežem i prerađenom obliku.
Sudeći po sačuvanim crtežima na zidovima starih spomenika, voćke su bile uvedene u kulturu veoma rano. Smatra se da su još pre 5 do 6 hiljade godina voćke gajene u Mesopotamiji, Siriji, Egiptu, Srednjoj aziji i Zakavkazuju, to jest, da je čovek veoma rano spoznao pravu vrednost i značaj plodova voća u ishrani.
Proizvodnja voća je jedan od najintenzivnijih oblika poljoprivredne proizvodnje (na jednom hektaru intezivnog zasada voće vrednosti godišnje proizvodnje 15 do 20 puta veća od vrednosti ratarskih kultura na tolikoj površini).
Značaj voćarstva se ogleda i u velikom zapošljavanju radne snage, što je veoma važno u celom svetu. Tako je na primer, za proizvodnju jabuke na jednom hektaru potrebno utrositi oko 1000, a maline preko 2000 radnih snaga, dok je za proizvodnju psenice na istoj površini potrebno utrošiti samo 50 radnih časova.
Voćarska proizvodnja ima poseban značaj u brdskim predelima, gde su voćarstvo i stočarstvo glavne poljoprivredne delatnosti. Isto tako, zemljište sa visokim procentom peska su nepovoljna za bilo koju ratarsku proizvodnju dok se na njima može vrlo uspešno uzgajati jabuke i druge voćne vrste.
Zahvaljujući širokim arealima uzgoja, rezlićitim vremenima prispeća, savršenim sistemima čuvanja, transporta i prerade, konzumacija svežeg voća i broja proizvoda na bazi voća obezbeđena je tokom cele godine i na svim mestima, što ima posebnog značaja u pravilnoj i zdravoj ishrani.