Vodoprivreda i rudarstvo kao faktor ugržavanja ekosistema

Stabilnost čitave biosfere, kao vrhunskog jedinstva žive i nežive prirode na Zemlji, počiva na usaglašenim odnosima između živih bića. Ti usaglašeni odnosi, a naročito odnosi ishrane, omogućavaju neprekidno odvijanje procesa kruženja materije i proticanja energije, bez kojih život, ovakav kakav mi poznajemo ne bi mogao da opstane. Svaka pojedinačna vrsta na Zemlji ima svoju ulogu u globalnim procesima koji održavaju život, i zato biodiverzitet predstavlja osnovu za opstanak života na Zemlji.
Na žalost, danas je ukupan biodiverzitet planete Zemlje ugrožen. Svakodnevno nestaje veliki broj bioloških vrsta i njihovih staništa, ogromna prostranstva prirodnih ekosistema se uništavaju i zamjenjuju vještačkim, što predstavlja veliku opasnost za buduće funkcionisanje biosfere i opstanak samog čovjeka.
Dok je izumiranje vrsta tokom geoloških perioda bilo prirodno, od 17. vijeka do danas ono je sve ubrzanije i uslovljeno je različitim oblicima ljudskog djelovanja. Naglo mijenjanje prirode i čitavih predjela pojačava se tokom industrijske revolucije koju prati i nagli rast ljudske populacije, što je dovelo do novih oblika zagađivanja i uništavanja prirode, koje nesmanjenim inenzitetom traje i danas. Bilo bi pogrešno vezivati uništavanje prirode samo za savremenog čovjeka.