Klasici predskolske pedagogije

Vaspitanje je jedno od najznačajnijih društvenih pojava iza čijeg razvoja stoji duga i bogata istorija praćena mnogobrojnim društvenim promjenama i procesima koji su uticali i uslovili nastanak jedne od najznačajnijih naučnih disciplina, a to je predškolska pedagogija. Istorijska proučavanja pokazuju da su mnogi pojmovi vezani za funkciju djetinjstva, porodice, vaspitanja djece, odnos između djece i odraslih i sl. ograničeni po svojoj opštosti i trajanju. Stavovi i shvatanja javnosti o ovim bitnim pojmovima među koje se može još svrstati i put za osposobljavanje djece i njihovo uključivanje u zajednicu odraslih ljudi koja čini društvo su se mijenjali vremenom i prilagođavali u skladu sa različitim društvenim, ekonomskim i socijalnim promjenama koje su se odvijale u svijetu.
Tema ovog seminarskog rada je Klasici predškolske pedagogije koja je veoma važna jer njenom detaljnom razradom otkrivamo značaj i uticaj koji su pedagoški klasici imali na nastanak i razvoj predškolske pedagogije i u kojoj mjeri. Kod moralista i pedagoga se od 17. vijeka formiralo jedno novo, a do tada nepoznato shvatanje djetinjstva koje je inspirisalo vaspitanje i obrazovanje koje postoji danas. Ova nova shvatanja podrazumijevaju posebnu vrstu privrženosti djeci i njihovom vaspitanju kojima se od ovog perioda pristupa kroz psihološko interesovanje i moralnu brigu za njih. U 18. vijeku se javlja još jedan dodatni elemenat koji se tiče brige o higijeni i tjelesnom zdravlju djece koja je bila nepoznata moralistima i pedagozima vijekovima prije. Kroz određene istorijske etape dijete počinje da zauzima centralno mjesto u okviru interesovanja porodice, ali i društva u cjelini, i to ne samo njegova sadašnjost ili budućnost, već i njegova egzistencija.