Tvrdi i meki rendgtenski zraci

Zračenje ili radijacija je proces u kojem energetske čestice ili energetski talasi putuju kroz vakuum ili materiju koja nije neophodna za njihovo prostiranje. Talasi samog medija, poput vode ili zvučnih talasa, obično se ne smatraju zračenjem u tom smislu.

Zračenje se može podeliti na jonizujuće i nejonizujuće zračenje zavisno od toga da li jonizuje okolnu materiju. Čestice ili talasi zrače od izvora zračenja. Ovaj aspekt je doveo do sistema mera i fizičkih jedinica koje se mogu primeniti na sve vrste zračenja. Budući da se zračenje širi dok prolazi kroz prostor, a njegova energija se održava, moć svih vrsta zračenja je obrnuto proporcionalna kvadratu udaljenosti od izvora. Elektromagnetsko zračenje je fizička pojava širenja električnih i magnetskih talasa, odnosno ultrasitnih čestica zvanih fotoni. Fotoni su čestice bez mase koje se kreću brzinom svetlosti (3*108 m/s) i sadrže određenu količinu energije.

Elektromagnetski talasi svrstani su u elektromagnetski spektar koji se proteže od talasa najmanje frekvencije i najveće talasne dužine do talasa najveće frekvencije i najmanje talasne dužine. Energija talasa, odnosno fotona, veća je što je veća frekvencija titraja talasa i što je kraća talasna dužina. Elektromagnetski spektar deli se na dva dela: nejonizujuće i jonizujuće zračenje. Talasi, zraci velike energije, mogu iz ljuske atoma izbaciti elektrone i time jonizovati atom, zato se zovu jonizujući zraci. Jonizujući zraci su rendgenski (X-zraci), gama zraci, kosmički zraci koji mogu štetno delovati na ljudske ćelije. Zraci manje energije su radiotalasi, mikrotalasi, vidljiva svetlost, infracrveni i ultraljubičasti zraci koji nemaju tu jačinu da jonizuju i zato se zovu nejonizujući zraci. Njihovo delovanje na organska tkiva, zbog slabe energije, može biti štetno pri dugom izlaganju, ali mnogo manje štetno od jonizujućih zračenja.

U ovom radu biće više reči o rendgenskom i gama zračenju, njihovom otkriću, karakteristikama i benefitima u medicini.