PREVOZ EKSPLOZIVA MOREM

2. DEFINISANJE OPASNIH EKSPLOZIVNIH MATERIJA

Naziv “eksploziv” potiče od latinske riječi explodere što u prevodu znači “raspasti se”. Pod eksplozivima podrazumjevamo sve eksplozivne materije, predmete punjene eksplozivnim materijama, sredstva za paljenje, vatrometni predmeti…

Eksplozija je proces prećen oslobađanjem velike količine toplotne i mehaničke energije uz nastajanje zagrijanih gasovitih produkata pod pritiskom mnogo većim nego što je pritiska okoline. Zbog razlike u ova dva pritisa, gasovi se brzo šire, pri čemu se dio energije pretvara u rad, a to dalje rezultira rušenjem i razaranjem.

Kod većine eksploziva, eksplozija je zapravo vrlo brza ili trenutna oksidacija, dok se samo manji broj eksploziva, kao što su bakreni acetilid i azidi, raspadaju direktno na sastavne djelove. Eksplozivnost hemijskih jedinjenja uzrokuju nestabilne atomske grupe u njihovim molekulama. Za eksplozije koje nastaju trenutnom oksidacijom, potreban kiseonik nalazi se u molekulama samog eksploziva.

Razlikujemo više vrsta eksploziva, u zavisnosti od toga kako ih klasifikujemo. U zavisnosti od toga sa li molekul eksploziva nastaje iz elemenata uz vezivanje ili oslobađanje toplote, razlikujemo eksplozive sa endotermnim molekulima i eksplozive sa egzotermnim molekulima. Prema načinu djejstva i namjeni, eksplozive možemo svrstati u tri glavne grupe: primarne i sekundarne, odnosno inicijalne i brizantne eksplozive i barut. O ovome će biti više riječi u jednom od sledećih podglavlja.