Krivična dela

Zaštićeno dobro, odnosno zaštitni objekt jeste život čoveka, a napadni objekt je istovremeno i objekt radnje, odnosno čovek. KZ prihvata uobičajeno podelu na: 1. obično i 2. teško ubistvo. (postoje i privilegovani oblici ubistva propisani kao posebna KD)
Radnja izvršenja običnog ubistva sastoji se u lišavanju života drugog lica.(može biti svaka ona radnja podobna da prouzrokuje smrt drugog lica. Osim radnje činjenja to može biti i radnja nečinjenja.)
Posledica krivičnog dela jeste smrt drugog lica.
Između radnje izvršenja i posledice mora postojati uzročna veza. (kod KD ubistva preovladava teorija ekvivalencije, odnosno condicio sine qua non-prema toj teoriji svaki uslov koji je neposredno ili posredno predhodio posledici, a bez koga ona nebi nastupila,predstavlja uzrok posledice )
Za postojanje krivičnog dela ubistva neophodan je umišljaj koji mora obuhvatiti ne samo smrt kao posledicu, nego i način njenog uzrokovanja. Dovoljno je i postojanje eventualnog umišljaja.
(Postojanje umišljaja u odnosu na posledicu se u sudskoj praksi utvrđuje preko radnje izvršenja. Na osnovu okolnosti samog događaja, koje u nekim slučajevima nedvosmisleno ukazuju na postojanje umišljaja-kao što je ispaljenje 4 hiva u telo oštećenog sa rastojnja od 80cm)
Kod pokušaja ubistva potrebno je da umišljaj učinioca obuhvata smrt kao posledicu krivičnog dela.
Pokušaj može postojati i onda ako je oštećenom naneta samo laka telesna povreda, kao i u slučaju da mu nije naneta nikakva telesna povreda.
-(Motiv nije element osnovnog oblika ubistva, na njega se mora obratiti pažnja, jer u slučaju postojanja određenih motiva obično ubistvo prerasta u teško ubistvo ili ubistvo iz samilosti. Uzima se u obzir prolikom odmeravanja kazne)

2. TEŠKO UBISTVO
Krivično delo teškog ubistva ima više oblika:
1. ubistvo koje je izvršeno na svirep ili podmukao način – to podrazumeva da se žrtvi nanose nepotrebne patnje. Kod učinioca mora postojati svest o tome. Potrebno je da kod učinioca bude posebno izražena lukavost, prevarno postupanje kao i zloupotreba poverenja žrtve ili njene bezazlenosti.
2. ubistvo pri bezobzirnom nasilničkom ponašanju. To znači da je lišavanju života potrebno da prethodi nasilničko ponašanje – bezobzirnost se inače ispoljava u tome što učinilac pokazuje krajnju ravnodušnost prema tuđim dobrima.
3. ubistvo pri čijem se izvršenju sa umišljajem dovede u opasnost život još nekog lica – ovde je presudan način izvršenja, kao i upotrebljeno sredstvo. Potrebno je da je pored ubistva jednog lica doveden u opasnost život najmanje još jednog lica. Umišljaj učinioca je upravljen na to da dovede u opasnost život još nekog lica, a ne da ga liši života.
4. lišavanje života pri izvršenju krivičnog dela razbojništva ili razbojničke krađe – iako se radi o višeobjektnom krivičnom delu, ovde je dominantno lišavanje života, a činjenica da se to čini pri vršenju krivičnog dela razbojništva ili razbojničke krađe predstavlja kvalifikatornu okolnost.
5. lišavanje života iz koristoljublja, radi izvršenja ili prikrivanja drugog krivičnog dela, iz bezobzirne osvete ili iz drugih niskih pobuda – koristoljublje postoji onda kada učinilac delo vrši radi pribavljanja određene ne samo imovinske, već bilo kakve materijalne koristi. Ubistvo radi izvršenja ili prikrivanja drugog krivičnog dela postoji u slučaju kada se ubistvo vrši ili zato da se prikrije već učinjeno krivično delo (npr. ubistvo svedoka) ili da se omogući vršenje nekog krivičnog dela. Pokušaj krivičnog dela ubistva iz bezobzirne osvete može biti izvršen samo sa direktnim umišljajem. U nekim slučajevima krvna osveta bi se mogla kvalifikovati kao bezobzirna osveta, ali je naš KZ više ne predviđa. Što se niskih pobuda tiče, potrebno je da se na skali negativnog moralnog vrednovanja neka pobuda nalazi visoko da bi se mogla oceniti niskom u smislu ove kvalifikatorne okolnosti.
6. lišavanje života službenog ili vojnog lica pri vršenju službene dužnosti – pasivni subjekt kod ovog oblika teškog ubistva može biti bilo koje službeno lice pri vršenju službene dužnosti, a ne u vezi sa njima
7. lišenje života sudije, javnog tužioca, zamenika javnog tužioca ili policijskog službenika u vezi sa vršenjem službene dužnosti – ovo delo ima kriminalno-političko opravdanje
8. lišavanje života lica koje obavlja poslove od javnog značaja u vezi sa poslovima koje to lice obavlja – ovim poslovima se smatraju zanimanja koja su od značaja za javno informisanje, zdravlje ljudi, obrazovanje, javni prevoz, pravnu i stručnu pomoć pred sudskim i drugim državnim organima