Zdravstvena nega bolesnika sa mijastenijom gravis

Mijastenija gravis je bolest koja se karakteriše patološkom zamorljivošću mišića koja se javlja u epizodama,a uzrokovana je gubitkom ili disfunkcijom receptora za acetilholin važnog za kontrakciju mišića.Acetilholin je neurotransmiter koji igra vrlo bitnu ulogu u kontrakciji mišića.Poremećaj funkcije je posledica reakcije imunog sistema koji uništava pomenute receptore.Početak bolesti je često provociran stresogenom situacijom,psihofizičkom iscrpljenošću,virusnim infekcijama,hormonskim poremećajem.Mijastenija  gravis predstavlja autoimuno oboljenje sa kliničkim znacima patološke zamorljivosti mišića.

Poremećaji na nivou mišićne spojnice mogu biti nasledni i stečeni.
Nasledni(kongenitalni) poremećaji neuromišićne spojnice sa ispoljenim znacima već na rođenju,nema progresivan tok,a manifestuje se ptozom,oftalmoparezom ili slabošću ekstremiteta,koja je izražena kada se dete zamara.Ovi bolesnici su retko vitalno ugroženi i nemaju antitela na acetilholinske receptore.
Stečeni poremećaji neuromišićne spojnice obuhvataju više oboljenja i to:
-na presinaptičkom nivou-botulizam i Lambert-Eatinov mijastenični sindrom
-na postsinaptičkom nivou-stečena autoimuna mijastenija gravis
Stečena autoimuna mijastenija gravis je autoimuno oboljenje kada antitela blokiraju transmitere na nivou postsinaptičke membrane.Blokada od strane antitela može biti različita i to:
–da onemoguće vezivanje acetilholina za receptore mišićne membrane;
–da dovedu do ubrzane razgradnje receptora;
–da dovedu do oštećenja postsinaptičke membrane(aktivacijom sistema komplemenata);
Uzroci nastanka bolesti su nepoznati.Smatra se da senzibilizacija na acetilholinske receptore(nAChR) nastaje unutar timusa.Promene u timusu kod bolesnika koji boluju od mijastenije gravis su:
-tumori timusa;
-timusna hiperplazija;
-atrofičan pa i normalan timus;
Simptomi i znaci bolesti su u početku obično blagi i najčešće se manifestuje zamorom očnih mišića a kasnije u 80% zahvata i druge mišićne grupe,prelazeći u generalizovanu formu.Zamorljivost je više izražena u popodnevnim časovima.U kliničkoj slici najčešće su prisutni znaci:
-spuštanje kapka i pojava duplih slika;
-slabost i zamorljivost mišića za žvakanje;
-otežano gutanje sa zagrcavanjem i vraćanjem tečnosti kroz nos;
-otežan govor,često nazalan;
-slabost mišića vrata;
-slabost mišića jezika sa otežanim izgovaranjem reči;
-slabost mišića koji učestvuju u disanju,otežano do nemogućnosti disanja;
-slabost i patološka zamorljivost mišića ruku i nogu sa izraženom nemogućnosti obavljanja samozbrinjavanja i održavanja lične higijene;