Scenario za kratki igrani dramski program

Put od hiljadu milja počinje jednim korakom
Lica:
Sveštenik (krupan, sijede masne kose uvezane u rep i brade žućkaste koja mu prekriva grudi)
Otac Platon (čelo prostrano i vedro, kao nebo, oči krupne, kestenjaste, mršav, blijedog lica, duge sijede kose i brade, malo poguren u leđima)
Irina, monahinja (visokog, inteligentnog čela, ljupkog osmjeha i bijelih zuba ispod punačkih usana)
Savo (vedar i nasmijan, širokog čela, nizak, malo puniji)
Jovan, monah (nizak, debeo, okruglastog lica, buljavih očiju)
Tadija, monah (mršav, visok, duge kose i podšišane crne brade)
Stefan, monah (visok, anatomske građe)
Atanasije, monah (debeo, prosjed, lica trouglastog)
Ceca (mlađa ženica, rumena u licu, niska i mršava)
Vrijeme i mjesto radnje:
Žiča. Tridesetak metara od hrama nalazi se manastirsko imanje. Pored prizemne kuće, namijenjene za goste manastira, a u kojoj živi i Platon, nalazi se crkvica, čardak i groblje monaha i monahinja. Tu su i šuma, voćnjak i košnice.
Jutro. Sunce tek izašlo. Čuje se zvuk automobila koji prolaze. Platon se u svojoj sobi moli. Obučen je u sniježno bijelu košulju i isti takav džemper: kosa i brada su mu takođe bijeli, a pantalone tamne. Pred njim je sto na kojem stoji upaljeno kandilo. Soba je okrečena bijelom bojom a na zidu stoje ikone. U sobi su dva kreveta, ormarić, rešo i sve je jednostavno i čisto.
Platon obuče mantiju preko džempera, stavi kamilavku na glavu uze debeo trnov štap i izađe napolje.
Ispred manastirske kapije, u dvorištu i hramu skupilo se mnogo ljudi. Dolazi Platon ovlaš se oslanjajući na štap, pogleda spuštenog, kao da o nečemu bitnom razmišlja. Bliže prilazeći, sve snažnije udara štapom o stazu. Ljudi se okreću praveći mu prolaz. I u crkvi se nastavlja otvarati i zatvarati prolaz.
Platon ulazi u oltar, a iz oltara izlazi sveštenik.