Sestrinska dijagnoza – smanjena pokretljivost

1. UVOD
Polupokretni i nepokretni bolesnici imaju niz problema koje postupcima zdravstvene nege može samostalno da reši medicinska sestra, to su: održavanje licne higijene, otklanjanje iritirajućih sredstava sa kože, jačanje otpornosti organizma masažom, često menjanje položaja u postelji, zaštita predilekcionih mesta, briga o ličnom posteljnom rublju, kontrole i posmatranje kože. Osim kože na pokretljivost utiču već navedeni delovi koji se ubrajaju u lokomotorni sistem.
Isto kao što svi ti organi daju pokretljivost, tako smanjena pokretljivost ili nepokretnost remeti njihov rad tj. nastaje oštećenje kože, mišića, kostiju, zglobova, ligamenata, vezivnog tkiva.
2. SMANJENA POKRETLJIVOST BOLESNIKA
Smanjena pokretljivost i nepokretnost remete rad svih tkiva kože i sistema,a neminovno deluju in a psihu bolesnika. Susreću se u svim granama medicine, pa i zdr. nege. Mogu biti posledice: organskih oštećenja tkiva kji učestvuju u pokretima, bola zbog oštećenja nekog unutrašnjeg organa i rezultat nekog somatskog oboljenja. Smanjena pokretljivost ili nepokretnost može biti privremena (koja traje nekoliko dana, nedelja ili meseci dok se bolesnik ne izleći) i trajna (kada u zavisnosi od obolelog mesta može nastati paraplegija, kvadriplegiji).

Poseban problem za zdravstvenu negu predstavljaju bolesnici u komi. Odnos bolesnika prema ovom problemu,a samim tim i prema medicinskoj sestri, može biti: aktivan sarađujući, izbegavajući i kapitulirajući (kada bolesnik prihvata bolest ali se predaje, nema energije i nije spreman da sarđuje). Položaji polupokretnog ili nepokretnog bolesnika u postelji mogu biti: pasivni (zauzimaju ga bolesnici koji nisu sposobni sami dag a promene, nego ostaju u položaju u kome ga nameste sestre ili članovi porodice) i prinudni ( specifični su za pojedina oboljenja, npr.Fowlerov).

3. PROMENE NA KOŽI, POTKOŽNOM TKIVU I LOKOMOTORNOM SISTEMU KOD BOLESNIKA KOJI SU OGRANIČENO POKRETNI
Koža pokriva celu površinu našeg tela i najveći je organ. Površina je 1,5-2m² a težina 20% ukupne težine tela.Ona ima kompleksnu građu i višestruke funkcije.

Koža se sastoji iz tri sloja:

Epidermis je gornji, najpovršniji sloj sastavljen od više slojeva ćelija koje se istanjuju, gube vodu i jedro a pune keratinom kako se kreću prema površini kože gde se ljušte i otpadaju. To je prirodni proces orožavanja ili keratinizacije i veoma je značajan jer ima važnu ulogu u mnogim dermatozama.

Dermis (cutis) sadrži: znojne, lojne žlezde, folikule dlaka, krvne sudove i nervne završetke. On daje elastičnost koži i njenu lepotu jer se u njemu nalaze fibroblasti koji stvaraju hijaluronsku kiselinu, kolagena i elasticna vlakna.

U hipodermisu (subcutis) se nalaze donji delovi dlačnih folikula i masno tkivo.
Osim kože na pokretljivost utiču već navedeni delovi koji se ubrajaju u lokomotorni sistem.

Isto kao što svi ti organi daju pokretljivost , tako smanjena pokretljivost ili nepokretnost remeti njihov rad tj nastaje oštećenje kože, mišića, kostiju, zglobova, ligamenata, vezivnog tkiva