Kriminalističko profilisanje

Kriminalističko profilisanje izvršioca krivičnog djela predstavlja relativno novi kriminalistički metod koji se primjenjuje u otkrivanju i razjašnjavanju određenih vrsta krivičnih djela.
Profilisanje ličnosti učinioca se zasniva na saznanjima biheviorističkih i kriminalističkih nauka, dok se praktične primjene ove metode vezuju za 1950.godinu i posebno odjeljenje FBI- ja , Behavioral Science Unit, tj. današnju jedinicu za podršku istragama, Investigative Support Unit, koja čini dio nacionalnog centra za analizu krivičnih djela nasilja National Center for the Analysis of Violent Crime (NCAVC).(www.crime-zone.net) Kriminalističko profilisanje predstavlja postupak sačinjavanja verzija o hipotetičkom profilu nepoznatog izvršioca krivičnog djela, koji se temelji na prikupljenim saznanjima koja su u vezi sa konkretnim kriminalnim događajem.
Naučni cilj rada odnosi se na naučnu, teorijsku i praktičnu deskripciju kriminalističkog profilisanja.
Društveni cilj jeste da ovaj rad bude od koristi, to jest da pruži informacije i nova saznanja onima koje interesuje ili žele da usavrše bolje metodu kriminalističkog profilisanja.
Riječ je o učinkovitoj kriminalističko-policijskoj metodi istraživanja, koja zajedno sa uobičajenim kriminalističko-policijskim tehnikama doprinosi učinkovitosti otkrivanja i dokazivanja krivičnih dijela i počinilaca u radu policije. Metoda se oslanja na vjernu sliku ličnosti i ponašanja počinioca, koju treba upotpuniti detaljnom analizom mjesta događaja, samog odvijanja događaja te ličnošću žrtve. Navedenom metodom se dobija slika počinioca sastavljena od velikog broja određenih tačaka u kojima su sadržane bitne osobine ličnosti i ponašanja počinioca. Međutim, nažalost, ta slika ličnosti odgovara često većem broju osoba, ali ipak u krajnjem slučaju sužava se broj osumnjičenih. Metoda se realizuje poređenjem zajedničkih i različitih osobina osumnjičenih s dobijenim ‘’profilom počinioca’’. ‘