Diplomatija na vrhu

UVOD

Diplomatija je pojam koji ima mnogobrojna značenja, ali svima je zajedničko dodirivanje sfere međunarodnih odnosa i inostrane politike. Reč “diplomatija” potiče od grčke reči diploma, koja je prvobitno označavala dvostruko presavijenu ispravu koja je služila kao dokaz završenog fakulteta. Kasnije je reč poprimila druga, šira značenja, a označavala je službene dokumente (između ostalog sporazume između vladara). Reč diplomatie skovana je, prema nekim izvorima, u Francuskoj u 18. veku, odakle se proširila i u druge evropske jezike. U svojoj dugoj istoriji diplomatija je prolazila kroz različite promene. Dokazi o savezima, kao i o mirovnim i drugim sporazumima zabeženi su na najstarijim istorijskim spomenicima i pisanim tragovima.
Diplomatija je, pre svega, oblik državnih aktivnosti usmerenih na odnose s drugim zemljama i međunarodnim organizacijama. Isti pojam označava i celokupnu državnu strukturu koja služi za predstavljanje sopstvene zemlje u svetu i za održavanje službenih odnosa s drugim subjektima međunarodnih odnosa. Sastavni delovi te strukture su, gotovo u svakoj zemlji, ministarstvo inostranih poslova, kao i diplomatsko-konzularna predstavništva. Diplomatija u subjektivnom smislu označava sposobnost, znanje, veštinu, metod komuniciranja, održavanja međunarodnih odnosa, pregovaranja, rešavanja konfliktnih situacija. I na kraju, diplomatija je nauka koja proučava i poučava o relevantnim pitanjima u međunarodnim odnosima i vođenju spoljne politke. Kao nauka ona je kompilacija raznih naučnih područja pre svega politike, ali i istorije, geografije, prava, ekonomije i drugih.
Prvi pravi počeci diplomatije javljaju se tek u doba renesanse, razvojem ustanove stalne diplomatije, kada Venecija, Milano, Toskana, Firenca i drugi italijanski gradovi uvode imenovanje diplomatskih predstavnika. Tokom 15. veka stvara se diplomatija kao stalna državna funkicija, a ne kao dotadašnje povremeno slanje i primanje izaslanika. Stalni dipomatski predstavnici imaju jasna, određena prava i dužnosti, uz utvrđivanje pravila njihovog delovanja. Francuski kardinal Richelieu osnovao je 1626. godine prvo ministarstvo inostranih poslova kao središnje telo za vođenje poslova u međunarodnim odnosima. Nakon Francuske i druge evropske države osnivaju svoja ministarstva inostranih poslova.