Testiranje softvera

Softver obuhvata računarske programe, procedure, eventualno prateću dokumentaciju, i podatke vezane za operacije u računarskom sistemu (IEEE definicija).

Kvalitet softvera se može definisati kao skladnost softvera sa prethodno utvrđenim funkcionalnim zahtevima, dokumentovanim u razvojnim standardima i karakteristikama koje se očekuju od svakog profesionalno razvijenog softvera.

Osiguranje kvaliteta softvera je planirani niz akcija koji obezbeđuje odgovarajuće poverenje u to da je proces razvoja ili održavanja softverskog proizvoda u skladu sa funkcionalnim tehničkim zahtevima kao i sa zahtevima menadžmenta u smislu održanja vremena i troškova u granicama budžeta [1].

Da bi softver bio kvalitetan mora ispuniti zahteve koji se tiču pouzdanosti i sigurnosti, efikasnosti, upotrebljivosti i mogućnosti održavanja.

Kvalitet softvera najviše zavisi od projektanata i programera, tj. vođa razvojnih timova. Oni definišu politiku izgradnje i testiranja određenog nivoa kvaliteta u različitim fazama razvoja softvera. Kontrola kvaliteta softvera je neophodna faza u životnom ciklusu softvera i treba je shvatiti kao preventivu.

Pojam testiranja danas se razlikuje od vremena sedamdestih godina kada je to značilo isključivo traženje grešaka. Sada ono obuhvata niz aktivnosti od planiranja, dizajniranja, izgradnje, održavanja, pa sve do sprovođenja testova. Prva faza u određivanju kontrole kvaliteta je faza projektovanja. Testiranje je najefikasniji način za određivanje nivoa kvaliteta softverskog proizvoda. Bitno je da se testiranje posmatra kao jedna od faza u procesu razvoja softvera. Često se na testiranje gleda kao na sasvim odvojen, samostalan proces, što je greška. Najveći deo testiranja se obavlja od strane programera koji je razvio softver ali da bi testiranje bilo potpuno, potrebno je obezbediti i testiranje od strane budućih korisnika jer se na na taj način moguće greške najbrže pronalaze.

U ovom radu će biti opisane osnovne strategije i najčešće korišćene tehnike testiranja softvera.

Testiranje softvera je proces izvršavanja programa s ciljem pronalaženja grešaka. Ono se sastoji od dinamičke verifikacije ponašanja programa na konačnom skupu test slučajeva, prikladno izabranih iz obično beskonačnog domena izvršavanja, prema očekivanom ponašanju [2].

Testiranje softvera takođe pruža objektivan, nezavisan pogled na softver kako bi se omogućilo klijentu da ceni i razume rizike implementacije tog softvera.

Tehnike testiranja uključuju proces izvršavanja aplikacije u cilju pronalaženja softverskih grešaka, ali nisu ograničene samo na to.

Testiranje softvera se takođe može navesti kao proces provere i verifikovanja programa odnosno proizvoda koji:

• Ispunjava poslovne i tehničke zahteve kojima je sproveden njegov dizajn i razvoj,
• Radi kako treba,
• Može biti implementiran sa tim istim karakteristikama.