PD TE-KO Kostolac

UVOD

Elektro privreda srbije (EPS) je javno preduzeće u državnom vlasništvu, čije su osnovne delatnosti proizvodnja, prenos i distribucija električne energije, upravljanje elektronskim sistemom i proizvodnja, prerada i transport uglja, čije je sedište u Beogradu. To je najveće preduzeće u zemlji koje sada broji oko 64 000 zaposlenih radnika. Pri EPS-u postoje dva preduzeća koja su organizovana za proizvodnju i preradu uglja, a to su: Rudarski basen “Kolubara” i PD – TE KO “Kostolac”. PD TE-KO “Kostolac” doo Kostolac je smešteno u tromeđi reka Velike Morave, Mlave i Dunava i duž ležišta Ležterske grede od Kovina. Kostolac se nalazi na nadmorskoj visini od 75 m i zauzima položaj severno od Požarevca, a južno od Velikog Gradišta, između Stiga na istoku i Pomoravlja na zapadu. Crno zlato, kako mnogi nazivaju ugalj, promenilo je izgled naselja i okoline kao i način života stanovništva. Brojna domaćinstva zbog smanjenja poljoprivrednih površina, svoju budućnost našla je na kopovima i u elektranama.
OSNIVANJE I DELATNOST

Na osnovu Odluke Upravnog odbora JP EPS o osnivanju Privrednog društva “Termoelektrane i kopovi Kostolac” d.o.o., Kostolac u Registar privrednih subjekata APR-a Republike Srbije upisana je statusna promena spajanja uz osnivanje privrenih subjekata: EPS Javno preduzeće “Površinski kopovi Kostolac”, EPS Javno preduzeće “Termoelektrane Kostolac”. Društvo je organizovano u dve organizaciono – tehnološke celine: Termoelektrane i Kopovi sa direkcijom. Organizaciono – tehnološka celina Termoelektrane se sastoji od: “Kostolac A”, koju čine blokovi od 100 i 200 MW i “Kostolac B”, koju čine dva bloka od po 348,5 MW. Organizaciono – tehnološka celina Kopovi se sastoji od: “Drmna” i “Ćirikovca”.
PD TE-KO Kostolac je organizovano kao društvo sa ograničenom odgovornošću. Ima oko 3.300 zaposlenih radnika a u 2012-oj godini je imalo iznos sredstava od 115.314.845.000 din što ga svrstava u velika preduzeća. Preduzeće je osnovano sa misijom sigurnog snadbevanja svih kupaca električnom, toplotnom energijom i ugljem, pod tržišno najpovoljnijim uslovima, uz stalno poboljšanje kvaliteta usluge, kompletnog poslovanja kao i zaštite životne sredine.
Vizija ovog preduzeća je da bude lider u proizvodnji električne i toplotne energije i uglja, društveno odgovorna, profitabilna i tržišno orijentisana kompanija, značajna u regionu i konkurentna u Evropi.
ISTORIJA PREDUZEĆA

1980-te je započela organizovana eksploatacija uglja na prostoru kostolačkog basena. Najveće zasluge za istraživanja ležišta uglja i otvaranje jame Stari Kostolac pripadaju beogradskom industrijalcu Đorđu Vajfertu. 1903. godine za potrebe rudnika i ulične rasvete proizvedeni prvi kilovati električne energije u improvizovanoj mini centrali sa “Škoda” dinamom snage 45 kilovata. 1943. nemački inžinjeri otvaraju prvi površinski kop uglja u Kostolcu. Krajem 1948. puštena je u rad prva termoelektrana nazvana “Mali Kostolac”, snage 8 megavata. 1964. je pušten u rad prvi Blok termoelektrane “Kostolac A”, snage 100 megavata, koji je u tom periodu bio najveći termoenergetski blok u Republici Srbiji. Do drastičnog povećanja kapaciteta za proizvodnju uglja u kostolačkom basenu dolazi 1987. godine otvaranjem koma “Drmno” a sledeće godine se u mrežu elektro privrede Srbije uključuje prvi blok termoelektrane “Kostolac B”, snage 348,5 megavata, dok drugi blok iste snage se uključuje tri godine kasnije.

DELATNOST PREDUZEĆA

Osnovna delatnost preduzeća je proizvodnja termoelektrične energije.TE KO Kostolac je neizbežan činilac elektroprivrede Srbije sa udelom od 14% u ukupnoj proizvodnji EPS-a. U proizvodnji termoelektrične energije se dobija i toplotna energija koja se isporučuje Javnom Preduzeću “Toplifikacija” iz Požarevca i koristi se tokom zimskog perioda za 24 časovno zagrevanje Požarevca, Kostolca kao i ostalih sela iz okruženja. Kostolac ima veliku tradiciju iskopavanja uglja koja potiče još iz antičkih vremena. I posle decenije, visokotehnoloske eksploatacije u kostolačkom basenu, počivaju rezerve koje omogućavaju potencijalnu proizvodnju od 9 do 12 miliona tona lignita godišnje. Kao nus proizvod iskopavanja uglja javlja se otkrivka, odnosno površinski sloj zemljišta koji se mora ukloniti da bih se došlo do uglja. Ona se smatra za jednostavni otpad jer se kasnije može iskoristiti za revitalizaciju zemljišta.