Prirodna čvrsta goriva na primeru uglja kao robe u RB Kolubara

UVOD
Tehnologija predstavlja odnos čoveka prema prirodi i društvu i napore koje on čini u cilju zadovoljavanja svojih potreba. Tehnologija obuhvata čovekove veštine, znanja i sposobnosti da pravi, upotrebljava i izrađuje korisne stvari koje mu služe za zadovoljavanje različitih potreba – materijalnih i nematerijalnih. Čitavu ljudsku civilizaciju karakterišu stalni napori u cilju unapređenja korišćenih alata, materijala, tehnike i tehnologije.
Tehnologija se sastoji od svih aktivnosti koje kao rezultat stvaraju neku vrednost, bez obzira da li se radi o proizvodu ili usluzi. Termin tehnologija se odnosi kako na najnovije pronalaske (radar, laser, ultrazvuk, mikroprocesor, telefaks, kompjuter, i sl.) tako i na prastare izume (vatra, koplje, klin, poluga, čekrk, dizalica, bakar, točak, ralo, slova i sl.). Sve to čini tehnologiju, odnosno razvoj tehnologije kroz vreme. Razvoj tehnologije je razvoj čovjeka, a ovim interakcijskim odnosom se razvijaju civilizacije.
Značaj tehnologije za razvoj društva je nemerljiv. Čovek, delujući na prirodu i društvo, razvija tehnologiju zavisno od svojih potreba i ciljeva društva. Prema tome, nije tehnologija neka natprirodna i nekontrolisana sila izvan čovekovog domašaja, već čovek svojim aktivnim odnosom prema prirodi i društvu razvija tehnologiju podređenu sopstvenim potrebama.

Pojam i klasifikacija robe
Pojam robe
Materijalni predmet rezultat je procesa proizvodnje u bilo kom obliku organizovanja privrede. U uslovima naturalne privrede, rezultati proizvodnog procesa svoj životni vek završavaju na kućnom pragu proizvođača i to kao proizvodi ljudskog rada. Tek na određenom stupnju razvoja materijalnih proizvodni snaga, i s tim u vezi, proizvodnih odnosa, proizvodi ljudskog rada postaju roba, jer je neposredna veza između proizvodnje i potrošnje izgubljena, a proizvodi ljudskog rada umesto direktno u potrošnju – ulaze u međusobnu razmenu.

Roba i njena osnovna obeležja
Roba je proizvod ljudskog rada koji je pre nego postane predmet potrošnje namenjen tržištu odnosno razmeni, a ne ličnoj potrošnji. Iz takvog pojmovnog određenja robe proizilaze dva njena osnovna obeležja ili svojstva.
Pod pojmom robe podrazumevaju se proizvodi što ih proizvođač drži pripremljene za razmenu odnosno kao razmeni namenjena (ekonomska) dobra bilo koje vrste.
Prva je da je roba proizvod ljudskog rada, a druga da je to isključivo proizvod koji je namenjen tržištu.
Po teoriji radne vrednosti materijalna supstanca vrednosti jeste utrošeni ljudski rad…

Roba ima:

• vrednost (koja je društveno svojstvo i izražava se u novcu ondosno ceni),
• upotrebna vrednost (koja je zastupljena u prirodnim svojstvima koja svojim materijalnim odlikama zadovoljava ljudske potrebe),
• prometna vrednost

Komercijalno poznavanje robe je naučna disciplina koja izučava upotrebnu vrednost robe. U saobraćajno-transportnom smislu roba kojom se rukuje obično se naziva teret. Veoma je bitno poznavati opšte osobine tereta-robe, jer se onda i u rukovanju sa njom ispravnije postupa.Povezana je sa prirodnim naukama (hemija, fizika, biologija), tehničkim naukama (tehnologija), ekonomskim naukama (ekonomija, marketing).