Sadržaj radnog odnosa

Radni odnos je pravni odnos koji pripada grupi pravnih odnosa što nastaju u procesu rada kojih slijede specifična prava i obaveze za učesnike i to na osnovu normi radnog prava. Zavisno od subjekata i sadržine radnog odnosa, predmet radnog prava čine individualni i kolektivni radni odnosi. Individualni radni odnosi se zasnivanju između zaposlenog i poslodavca, dok se kolektivni radni odnosi zasnivaju u preduzeću u okviru privrednih grana ili djelatnosti, kao i na nivou teritorijalne autonomije, odnosno na nivou države. Sadržinu ovih odnosa čine, pritom, prava, obaveze i odgovornosti njihovih subjekata. Sadržinu individualnog radnog odnosa čine prava zaposlenih na: zaradu, zaštitu bezbjednosti i zdravlja na radu, ograničeno radno vrijeme, odmore i odsustva, zaštitu od diskriminacije i zlostavljanja na radu. Obaveze radnika – stavljanje poslodavcu na raspolaganje radnih sposobnosti, obaveza uzdržavanja od povrede poslovne tajne, disciplinska i materijalna odgovornost. Kolektivni radni odnosi – osnovna kolektivna prava i slobode zaposlenih i poslodavaca.
Radni odnosi su ugovorni odnosi i ugovorom o radu zasniva se radni odnos. Radno iskustvo, podrazumijeva znanja i vještine stečene za vrijeme obavljanja poslova u određenom stepenu stručne spreme, odnosno nivou obrazovanja i zanimanja. Radni staž je vrijeme provedeno u radnom odnosu kod poslodavca, koji je upisan u radnu knjižicu. Osnovne obaveze iz radnog odnosa su da je poslodavac obavezan radniku dati posao te mu za obavljeni rad isplatiti platu, a radnik je obavezan prema uputstvima poslodavca datim u skladu sa vrstom rada, samostalno obavljati preuzeti posao.
Zakon o radu precizno uređuje odnos između zakona i ugovora o radu kao odnos usklađenosti ugovora o radu sa zakonom. Ugovor o radu je akt zasnivanja radnog odnosa, kojim se uređuju prava, obaveze i odgovornosti između zaposlenog i poslodavca.