Testiranje opružača nogu vaterpolista juniorskog uzrasta u funkciji procene nivoa trenažnog statusa

Motorički i taktičko tehnički zahtevi igre u vaterpolu sve su složeniji, pa su, samim tim i trenažni zadaci i procedure kontrole efekata treninga, od najranijeg uzrasta, sve važniji u procesu realizacije višegodišnjih trenažnih faza rada. Moderan vaterpolo ima primarni cilj da kroz kvalitetan dugotrajni trenažni proces pripremi igrače, odnosno celu ekipu, da budu kompetitivni na vrhunskom nivou radi postizanja maksimalnih sportskih rezultata.
Za razliku od sportskih igara koje se odvijaju na suvom – van vode, i za koje je karakterističan i jedini vertikalni položaj, igrač se tokom igre u vaterpolu pored vertikalnog nalazi i u horizontalnom položaju. Analiza takmičarske aktivnosti ukazuje da je vertikalni položaj igrača u vodi najzastupljenija pozicija koju igrač zauzima za vreme igre. Efikasnost ovog položaja je zasnovana na dominantnom radu nogu, koji je jedan od preduslova za kvalitetno nadigravanje i realizaciju taktičko-tehničkih zadataka.
Složeni zahtevi izgradnje sportskog rezultata, sadrže orijentaciju prema savremenoj trenažnoj tehnologiji koja podrazumeva i adekvatnu kontrolu i praćenje trenažnog rada. Motorički testovi u vodi omogućavaju da se prate i kontrolišu efekti specifičnog trenažnog rada, dok kontrola teniranosti u ne specifičnim uslovima omogućava jednostavnije praćenje i sredstvo je za kontrolu efekata bazičnog trenažnog rada.
Cilj istraživanja je izučavanje kontraktilnih sposobnosti i to, zavisnosti mera sile i snage opružača nogu u vodi i van vode kod vaterpolista juniorskog uzrasta. Takođe, ovo istraživanje treba da obezbedi validne podatke i za definisanje indeksnih pokazatelja odnosa nivoa pripremljenosti (u vodi i van vode) na osnovu kojih će biti moguće izračunati indikatore motoričke (tehničke) efikasnosti rada nogu u vodi.