Doping u sportu

1. FIZIOLOŠKE PREDISPOZICIJE ZA BAVLJENJE SPORTOM
Žene mogu dostići muškarce u mnogim oblastima života, pa tako i u sportu. Međutim, takvi uspesi ženu, odnosno ženski organizam koštaju drastično više, budući da zahtevaju daleko intenzivnije napore i skopčani su sa većim rizikom po zdravlje. Čak i onda kada žena konzumira nedozvoljene stimulanse, ona mora pribegavati drastično većim i/ili za njen organizam opasnijim dozama i hemijskim sredstvima nego muškarac koji želi da postigne iste rezultate.

Razlika u fizičkim sposobnostima mušakaraca i žena je u toj meri drastična da se žene, sa tog aspekta posmatrano, s pravom nazivaju «slabiji pol».
Sportistkinje su u proseku 10-15 cm niže, i 10-20 kg lakše od sportista, to znači da imaju manju mišićnu masu, i prema tome i manju snagu.
Visokim sportskim rezultatima kod žena ne pogoduje i veća količina masnog tkiva ( koja minimalno iznosti 2-3 kg više nego kod muškarca istovetne mase ). Izračunato je da je kod sportista ( muškaraca ) aktivna masa tela ( mišići, skelet, unutrašnji organi ) približno 15 kg veća nego kod sportistkinja.
Posmatranjem četiri fiziološke karakteristike koje su bitni preduslov za uspešno bavljenje sportom ( bilo amaterski ili na profesionalnom nivou ) utvrdićemo koje su prirodne predispozicije muškaraca i žena za bavljenje sportom, odnosno koliko sportista / sportistkinja mogu «dati» od sebe bez upotrebe raznoraznih stimulanasa.

1.1 Fizička izdržljivost
Postoji priča da žene nisu snažnije, ali su izdržljivije od muškaraca. Ta polazna pretpostvka je u nekoj meri tačna, naime eksperimentalno je dokazano da žene mogu da održavaju mišiće ruku u stanju umerenog naprezanja ( što podrazumeva korišćenje ne više od 40% maksimalne fizičke snage ) za trećinu vremena duže nego muškarci.