Fles memorije

Fles memorije

Sta je fles memorija?
Fles memorija je poluprovodnicka, postojna memorija u koju se moze ponovo upisivati i koja radi kao kombinacija RAM memorija i cvrstog diska. Ona na trziste dolazi u oblicima diskrektnih cipova, modula ili memorijskih kartica. Bas kao kod DRAM i SRAM memorije, bitovi elektronskih podataka su smjesteni u memorijiskim celijama, a kao cvrsti disk, fles memorija je postojana i zadrzava svoje podatke cak i kada se iskljuci napajanje elektricnom energijom.

 
Istorija fles memorije
Intel je bila prva kompanija koja je proizvela fles memoriju i dovela je na trziste. Ova grupacija je 1988 godine lansirala 256-bitni fles cip velicine kao kutija za cipele. Intel je prikazao prednosti „ugradjene memorije“ koristeci jedan od starih magnetofona.
Od svog nastanka 1980-ih godina, fles memorija se razvila u visenamjensko i prakticno resenje za smjestanje podataka. Postoji vise njenih razlicitih primjena. NILI(NOR) fles memorija optimizirana za primjene masovnih memorija je najcesci njen oblik. Na primjer, operativni sistemi digitalnih kamera ili mobilnih telefona su smjesteni u jedinicama NOR fles memorija. NOR fles memorija se adresira linearno pomocu uobicajenog procesora, te se stoga sluzi za dostavljanje izvrsnog koda.
Druga vrste fles memorije je NAND fles, pronadjen je 1989 godine u kompaniji Toshiba i ispostavilo se da je jeftinija i brza altrnativa od NOR flesa. Toshiba je takodje bila prva kompanija koja je koristila naziv (FLASH). U poredjenju NOR, NAND tehnologija je ponudila deset puta veci broj ciklusa upisivanja, i vece brzine za skladistenje i brisanje podataka. Memorijske celije u NAND memoriji su mnogo manje od onih u NOR memoriji. To za rezultat ima manju cijenu NAND memorije. Manje dimenzije celije omogucavaju da na datom prostoru ima veci kapacitet, sto istovremeno znaci i manju cijenu za kupca i vecu dobit za proizvodjaca. Podrska memorijskog kontrolera je veca i slozenija, a standardni procesori zahtijevaju posredovanje rutina za prevodjenje, sto im omogucava da upisuju i citaju sa NAND fles memorije. Aktuelne NAND memorije omogucavaju brzinu citanja podataka od 40 MB/s, odnosno upisivanja od 20 MB/s. Nove NAND memoriju omogucavaju brzinu citanja podataka od 200 megabajta po sekundi (MB/s), odnosno upisivanja 100 MB/s.
Proizvodjaci NAND cipova su Samsung, Toshiba, Hyunix, Intel, SanDisk.
Kod NAND memorije se dalje mogu razlikovati SLC i MLC arhitektulre(Single-Level-Cell i Multi-Level-Cell – celije sa jednim ili vise nivoa). Pojam nivoa je ovdje prije logicnki nego fizicki. Jedna MLC celija nudi 2 bita i cetiri moguca stanja za skladistenje podataka: izbrisani(prazno), jedna trecina , dvije trecine potpuno programirano. Sa druge strane, SLC nudi samo 1 bit i dva stanja za svaku memorijsku celiju. Ona je jednostavnija, brza i isto tako stedi struju. Takodje veci utrosak energije potrebne za rad sa bitovima u paru dovodi do brzeg smanjivanja slojeva oksida izmedju pojedinacnih memorijiskih celija. Zbog toga MLC moze da postigne samo 10000 ciklusa upisivanja.
Implementacija SLC logike je slozenija sto ovakve cipove cini skupljim. Zbog svoje primjetno vece performanse i dugotrajnsti, SLC cipovi osvajaju trziste i svakako ce ostati dominantni.