Opšti pristup definisanju pojma društva

Opšti pristup definisanju pojma društva

UVOD

Sociologija proučava pojam društva i njegov sastav iz raznih elemenata – društvenih pojava, i to je ono što bi se moglo nazvati društvenom statikom, jer se ovdje društvo proučava, uglavnom, u stanju mirovanja, daje se presjek društva bez obzira na njegovo kretanje. Drugi dio sociologije proučava društveno kretanje, dinamiku društva, tj. on proučava odnose, veze, međuuticaj, s jedne, društva i vandruštvenih pojava (priroda, pojedinac), a, s druge strane, društva kao cjeline i njegovih sastavnih elemenata i, najzad, samih tih elemenata međusobno. Ona proučava kako se i zašto društvo kreće, menja.
Sociologija se može definisati kao najopštija teorijska disciplina u društvu, koja istražuje pojave u njemu, proces i odnose, zakonitosti, strukturu, razvoj i cjelovitost.

I.POJAM DRUŠTVA

U sociološkoj literaturi se srećemo s upotrebom riječi društvo koje ima više značenja. Najpre se upotrebljava da bi označilo skupni život koji čine više jedinki, imajaći u vidu razlike ljudskog od životinjskog, zatim izrazom društvo podrazumjeva se svaka posebna zajednica koja je u sastavu ljudskog društva (gene, pleme, narod, nacija itd.), kao i profesionalne organizacije (društvo sociologa, ekonomista, pravnika, ljekara, inženjera itd.). Takodje se pridaju različita značenja izrazu društvene pojave. Jednom se misli na pojavu proizvodnje, drugi put na pojavu ratne operacije, treći put na pojavu kriminala. Zato se ovi termini koji se koriste u sociologiji moraju bliže odrediti kako bi se mogao donijeti zaključak na koje se značenje odnosi izraz društvo.

II.NASTANAK LJUDSKOG DRUŠTVA

Ljudsko društvo je nastalo razvojem materijalnog svijeta, a posebno svijeta živih bića, na osnovu istorije prirodnog i društvenog razvoja. Stoga je ono podeljeno u različite oblike: nacionalne, društvene, klasne, profesionalne, religiozne, kulturne i druge. U početku ljudske istorije, ono je živjelo u specifičnim ljudskim oblicima: hordama, klanovima, gensovima gdje se odvijala proizvodnja, vaspitanje, igra itd. Horda predstavlja onaj oblik organizovanja-prelazi iz životinjske u ljudsku skupinu. U nauci je znano da postoji zastarjelo religiozno shvatanje da je čovjek onakav kakav je bio na Zemlji. Suprotno njima, prihvaćeno je shvatanje da je čovjek kao biološka vrsta evoluirao kroz istoriju i da je rezultat razvoja životinjskog sveta.
Proces preobražaja tumači Darvin kao borbu za opstanak i prilagodjavanje čovjeka uslovima života, dok Engels navodi da je osnovni činilac tog preobražaja ljudski rad, stvaranje oruđa za rad, koje je omogućilo da se vrši preobražaj životinjske skupine u ljudsku. Hod životinja je postepeno postojao  uspravan, prednji udovi su se pretvarali u ruke-dolazi do drugačijeg položaja glave, razvija se mozak, a time i duhovni život. Borba za opstanak ih je grupisala kako bi zajednički vodili borbu protiv životinja, protiv prirode; rečju, kako bi zajedno proizvodili i opstali. Jezik i mišljenje  je omogućilo da se stvori nova bioliška vrsta-čovjek. Dalji proces razvoja ljudsog društva omogučio je, radom i proizvodnjom, da se čovjek izdvoji od životinjskog carstva, što je omogućilo stvaranje nove skupine u prirodi-ljudsko društvo.
Društvo  i čovjek su nerazdvojni. Ni čovjek ni društvo ne mogu jedno bez drugoga. Bilježi se da je filozofijia 18. vijeka bila živa rasprava šta je nastalo prvo: čovjek ili društvo. Ali, danas za nauku nema dileme: istovremeno su nastali čovjek i društvo, to je bio jedinstven proces. Na ova pitanja dao je odgovor ČARLS DARVIN (1809-1882) u njegovim djelima „PORIJEKLO VRSTA“ i „PORIJEKLO ČOVJEKA“, u kojima je razvio evoluciju nastanka čovjeka (nastao je od neke posebne vrste majmuna). Jer i laik danas može uočiti da postoje sličnosti izmedju čoveka i čovjekolikog majmuna. Ali je sigurno da današnji čovjek nije postao, nije nastao od današnjeg majmuna. I s pravom M. Marković ukazuje da je „Darvinova teorija evolucije