P2P Aplikacije

1. Uvod

Do pre petnaestak godina internet je radio na jednom modelu mreže: veliki računari bili su konstantno povezani i imali stalne IP adrese. Pojavom weba, personalni računari počeli su da ostvaruju povremeni pristup internetu, te se javila potreba za dinamičkim dodeljivanjem IP adrese pri svakom spajanju. Ovakav pristup onemogućava personalnim računarima da se ponašaju kao serveri podataka ili mrežno orijentisanih aplikacija.
Nekoliko godina PC je tretiran kao glup, ali skup mrežni klijent i to je dobro funkcionisalo. Međutim, PC poseduje mnogo veći potencijal, pa zašto to ne iskoristiti i na mreži? Na internetu su u svakom trenutku spojeni milioni PCa, što predstavlja ogromnu količinu procesorske moći i prostora za čuvanje.
Tu na scenu dolaze Peer-2-Peer mreže (P2P) ili mreže međusobno povezanih peerova. Peer je običan PC normalnog internet korisnika, najčešće modemskom vezom spojen na internet, bez stalne IP adrese. P2P veza nije novi pojam jer, uostalom, mrežni serveri oduvek komuniciraju P2P vezom. Ono što nove P2P mreže omogućuju je međusobno povezivanje velikog broja PCa trenutno spojenih na internet, mimo DNS(domain name server) servera, bez stalnih IP adresa i uz delimičnu ili potpunu nezavisnost prema centralnim serverima. Na taj način, dobija se jedan decentralizovani dinamički mrežni sastav, cenom održavanja i resursima raspodeljen na hiljade PCa širom interneta. Ovakav mrežni sastav može se iskoristiti na mnogo načina, od razmene podataka do raspodele procesorskog posla.

2. Šta je to P2P?

U svom originalnom obliku, P2P označava razliku u odnosu na klijent/server model mreže koji je dominirao mrežama u pred-internet razdobljima, a dominira i strukturom samog interneta danas. Ideja klijent/server modela mreže je u tome da se resursi (npr. datoteke) nalaze na serveru, a klijenti do tih resursa mogu doći šaljući zahtev serveru. Server u tom slučaju mora da obrađuje zahteve i poslužavati sve klijente koji se na njega spajaju. S druge strane, P2P mreže omogućuju klijentima da dele resurse međusobno. Svaki klijent je tada peer, tj. ima jednaka prava i mogućnosti i može započinjati komunikaciju.