Radiološka dijagnostika urogenitalnog sistema

Radiološka dijagnostika urogenitalnog sistema je skup dijagnostičkih metoda za dokazivanje anatomsko-morfoloških promena i otkrivanje, lokalizaciju, karakterizaciju patološkog procesa. Ovom metodom moguće je i određivanje proširenosti bolesti (stadijumi), planiranje dijagnostike i lečenja (biopsije, zračenja, izbora protokola lečenja), a kod pojedinih bolesti i praćenje toka i otkrivanje eventualnog povratka (recidiva) bolesti.

Tehnologija kojom se danas izvode radiološki pregledi urogenitalnog sistema uz primenu brojnih softverskih mogućnosti, omogućuju različite prikaze anatomskih detalja i njihovih patoloških promena, Radiološki pregledi se sve više individualiziraju za pojedinog bolesnika, a da bi to bilo moguće, potrebna je dobra saradnja radiologa i urologa sa ostalim lekarimaa ordinarijusima i prikupljanje validnih anamnestičkih i ostalih podataka o ranijim bolestima i ranije obavljenim dijagnostičkim postupcima. Važno je naglasiti da se za svakog bolesnika prema uputnoj dijagnozi planira izvođenje pregleda, protokol snimanja i davanje kontrasta, naročito kod CT i MR pregleda.[2] Za dobar i ciljan odabir pregleda važni su i klinički i laboratorijski podaci, a njihov nedostatak može dovesti do pogrešnih dijagnostičkih zaključaka.

1.KONTRASTNI PREGLED